عنوان مقاله :
تأثير تمرين استقامتي بر ميزان پروتئين‌هاي AMPK و PGC-1α در بافت بطن چپ قلب موش‌هاي صحرايي مبتلا به ديابت نوع دو
عنوان به زبان ديگر :
THE EFFECT OF ENDURANCE EXERCISE ON THE CONTENT OF AMPK and PGC- 1Α PROTEINS IN THE LEFT VENTRICULAR HEART TISSUE OF RATS WITH TYPE 2 DIABETES
پديد آورندگان :
جوكار مسعود دانشگاه خوارزمي تهران - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي , شرافتي مقدم محمد دانشگاه آزاد اسلامي هشتگرد البرز - گروه عمومي و پايه , ثالثي محسن دانشگاه شيراز - دانشكدهي علوم تربيتي و روانشناسي - گروه فيزيولوژي ورزشي
كليدواژه :
تمرين استقامتي , بطن چپ قلب , پروتئين AMPK , پروتئين PGC-1α , ديابت نوع دو
چكيده فارسي :
يكي از مسيرهاي بيولوژيكي مهم درگير در حفظ هموستاز انرژي، مسير AMPK/PGC-1α است. فعال‌شدن اين مسير از طريق تمرين ورزشي مي‌تواند در تنظيم فرآيندهاي بايوژنز ميتوكندري و حفظ تعادل انرژي در افراد ديابتي مهم باشد؛ بنابراين، هدف از اين مطالعه، بررسي تأثير تمرين ورزشي بر ميزان پروتئين‌هاي AMPK و PGC-1α در بافت بطن چپ قلب موش‌هاي صحرايي نر مبتلا به ديابت نوع دو است.
روش‌ها: در اين مطالعه‌ي تجربي، 12 سر موش صحرايي نر 2 ماهه از نژاد اسپراگوداولي با ميانگين وزني 20±270 گرم انتخاب و پس از ديابتي شدن از طريق القاء استرپتوزوتوسين و نيكوتين‌آميد به روش تصادفي به 2 گروه، تمرين ديابتي و كنترل ديابتي (هر گروه 6 سر) تقسيم شدند. گروه تمرين 4 روز در هفته به‌مدت 8 هفته شامل 30 دقيقه تمرين استقامتي با شدتي حدود 50 تا 70 درصد حداكثر سرعت پرداختند؛ در حالي كه گروه كنترل هيچ‌گونه برنامه‌ي تمريني نداشتند. همچنين موش‌هاي صحرايي هيچ‌گونه درماني با انسولين را در طول دوره‌ي پژوهش نداشتند. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون t-مستقل در نرم‌افزار SPSS نسخه 21 استفاده شد.
يافته‌ها: افزايش معني‌داري در ميزان پروتئين‌هاي AMPK (P=0.002) , PGC-1α P=0.0001 در گروه تمرين استقامتي نسبت به كنترل مشاهده شد.
نتيجه‌گيري: براساس نتايج تحقيق حاضر، تمرين استقامتي توانست ميزان پروتئين‌هاي AMPK و PGC-1α را افزايش معني‌داري دهد؛ بنابراين، به احتمال زياد افزايش اين پروتئين‌ها مي‌تواند منجر به توليد انرژي و افزايش بيوژنز ميتوكندريايي شود.
چكيده لاتين :
One of the most important biological pathways involved in maintaining energy homeostasis is
the AMPK PGC-1α pathway. Activation of this pathway through exercise can be important in regulating
mitochondrial biogenesis processes and maintaining energy balance in diabetics. Therefore, the aim of this
study was to investigate the effect of endurance exercise on the content of AMPK and PGC-1α proteins in
the left ventricular heart tissue of male rats with type 2 diabetes.
Methods: In this experimental study, 12 two-month-old Sprague-Dawley rats with a mean weight of 270±20
g were selected. After diabetic induction with STZ and Nicotinamide, rats were randomly assigned to two
groups, training diabetic and control diabetic (6 heads in group each). The training group performed 4 days a
week for 8 weeks, including 30 minutes of endurance training with an intensity of about 50 to 70% of the
maximum speed; While the control group did not have any training program. Also, rats did not receive any
insulin treatment during the study period. The independent t-test was used in SPSS software version 21 to
analyze the data.
Results: A significant increase was observed in the content of AMPK (P=0.002) and PGC-1α (P=0.0001)
proteins in the endurance exercise group compared to control.
Conclusion: Based on the results of the present study, endurance exercise was able to significantly increase
the content of AMPK and PGC-1α proteins. Therefore, it is possible that an increasing these proteins can
lead to energy production and increase mitochondrial biogenesis.
عنوان نشريه :
ديابت و متابوليسم ايران
