كليدواژه :
ميدان , فضاي شهري , زندگي جمعي , هويت شهري , ميدان عالي قاپو اردبيل
چكيده فارسي :
فضاي جمعي شهري از مهم ترين عناصر ساخت فضايي شهر و بستر شكل گيري فعاليت هاي مختلف فرهنگي، اقتصادي، اجتماعي و مذهبي بوده و هميشه با قلب تاريخ شهر تپيده و سرگذشت آن را روايت كرده است. اقدام ها و برنامه هاي شهرسازي گذشته، بدون هيچ توجهي زمينه هاي نابودي اين ارزش ها را فراهم آورده اند كه اقدامات باعث شده است تا ميدان، معنا و مفهوم اصلي خود را از دست بدهد و نقش آن كمرنگ تر شود. مخصوصا ميدان هاي كه در زمان هاي گذشته به محلي براي تجمع مردم بوده است (هويت شهرها) كه با روي كار آمدن مدرنيته و به تبع آن ماشينيسم كه بر تضعيف بنيادهاي زيست اجتماعي دامن ميزند، حضور پياده در فضاي شهري را، كمرنگ و زمينه حضور سواره را قوت بخشيده است. ازاين رو، عمده گره هاي شهري در قالب فلكه ها به وجود آمده و ميدان ها قرباني اين تحول شده اند.اين مقاله با رويكرد توصيفي- تحليلي بر بنيان، تعريف ميدان و مفاهيم ميدان با تاكيد بر الگوهاي ايراني، شناخت ماهيت ميدان، ضرورت كشف و بازشناسي فضاهاي گمشده، عوامل موثر بر دگرگوني ميدان در وضع حاضر و توقعات موردي از ميدان بيان شده است. هدف اصلي، استفاده از مباني به منظور بهتر كردن و مناسب كردن فضاي ميدان عالي قاپو است. جمع آوري اطلاعات بر اساس مطالعات كتابخانه اي) اسنادي(، مشاهدات ميداني و تكميل پرسشنامه با حجم نمونه اي 50 نفر و به شيوه تصادفي تدوين شده و سپس به منظور تحليل متغيرهاي موردمطالعه از جدول SWOT براي نتيجه گيري در مورد وضع كنوني و گذشته ميدان عالي قاپو اردبيل استفاده شده است. در ادامه با استفاده از طيف ليكرت پرسشنامه را ارزش گذاري كرده و ضريب نهايي به دست آورديم. بر طبق نتيجه به دست آمده، راهبردهاي ميدان عالي قاپو به راهبردهاي تهاجمي نزديك است و مسئولين بايد سعي كنند از نقاط قوت و فرصت نهايت استفاده را برده و نقاط ضعف را بپوشانند و به سمت اين راهبردها گام بردارند تا به فضايي خلاق و پايدار برسيم.
چكيده لاتين :
The urban public space is of the most important elements in spatial construction of a city and is a ground for various cultural, economic, social and religious activities. The public space in a city, as the historical center, retells its story. The Urban planning and actions in the past have negligently provided the scene for diminishing these values and destructing the history. and by doing so, they have caused the square to lose its original meaning and assume a minor role. As a matter of fact, by the rise of modernity and, as its consequence, mechanism , through undermining the foundations of social life, the presence of pedestrians faded in the urban spaces and a background was provided for the increased presence of cars, in the squares, especially, those squares that were a place for gathering people in the past (urban identity). Therefore, major urban nodes were created in the form of junctions, while sacrificing squares for such changes. This study adopted a descriptive- analytical approach based on the definition and the concepts of square with emphasis on the Iranian patterns, recognition of the nature of squares, the necessity of detection and recognition of the missing spaces, the factors affecting changes in the squares in the current situation,, and the expectations about the case square. The main objective in this study was using the principles for improving the space of Ali-Qapu square. Data collection was done by library method (Documentary), field observations, and using questionnaires with a sample size of 50 people who were chosen randomly. Subsequently, Swot table was employed to analyze the variables under study and make conclusion about the current and past states of Ali-Qapu. Then, the final coefficient was obtained from the questionnaire items which were rated based on the Likert's scale. According to the results, the strategies applied to Ali-Qapu Square approached the aggressive strategies. Thereupon, it is suggested that the authorities, by employing the suggested strategies, take advantage of the strengths and opportunities and overcome the weaknesses, so that a sustainable and creative space may be accomplished.
