عنوان مقاله :
بررسي تفاوت تعداد و الگوي موارد مسموميت در ماه رمضان با ساير ماه ها، 1386 تا 1395
عنوان به زبان ديگر :
Differences in Numbers and Patterns of Poisoning in Ramadan and Other Months, 2007-2016
پديد آورندگان :
علي پور، عباس دانشگاه علوم پزشكي ساري , محمدي زيوه، مهدي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي تهران , محرابي، يداله دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي تهران , پژومند، عبدالكريم دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي تهران
كليدواژه :
مسموميت , مسموميت عمدي با نيت آسيب به خود , مسموميت غيرعمدي (تصادفي) , ماه رمضان
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: تعطيلات ملي و وقايع مذهبي تاثيرات گوناگوني بر وقايع مرتبط با سلامت انسان دارند. اين مطالعه با هدف بررسي تفاوت تعداد و الگوي موارد مسموميت در ماه رمضان با ساير ماههاي سال انجام پذيرفت.
مواد و روشها: در اين مطالعه توصيفي– مقطعي، اطلاعات مراجعين به بخش مسمومين بيمارستان لقمان حكيم تهران از سال 1386 لغايت 1395 ازپرونده الكترونيكي بيمارستاني استخراج گرديد.كيفيت اطلاعات بررسي و براساس طبقهبندي بينالمللي بيماريها كدگذاري شد. جهت مقايسه تعداد مسمومين بين ماه رمضان با ساير ماهها از آزمون منويتني استفاده گرديد.
يافتهها: از 121256 نفر مراجعهكننده بر حسب علت مسموميت، 28375 نفر (23/4 درصد) مسموميت بهصورت غيرعمدي، 92446 نفر (76/2 درصد) مسموميت عمدي با نيت آسيب به خود و كمتر از يك درصد (429 نفر) مسموميتها به ساير دلايل بود. در زير گروه مسموميت با نيت آسيب به خود از طريق الكل، ميانگين ماهانه موارد در ماه رمضان از ساير ماهها كمتر بوده و تفاوت مشاهده شده نيز از نظر آماري معنادار بوده است (0/001 = P). تفاوت مشاهده شده بين ميانگين ماهانه تعداد مسموميتهاي با نيت آسيب به خود (غير از الكل) (0/404 = P)، آسيب به ديگران (0/459 = P) و مسموميت با نيت نامعلوم (0/607 = P) در ماه رمضان با ساير ماهها از نظر آماري معنادار نبود. ميانگين ماهانه تعداد موارد دچار مسموميت غير عمدي در ماه رمضان بيشتر از ساير ماهها بوده و اختلاف مشاهده شده نيز از نظر آماري معنادار بوده است (0/04= P).
استنتاج: اثرات اخلاقي و معنوي ماه مبارك رمضان در كشور ايران خصوصا در موارد مسموميتهاي با نيت آسيب به خود با الكل قابل توجه ميباشد.
چكيده لاتين :
Background and purpose: National occasions, holidays, and religious events cause changes in the
course of some diseases or health-related events. The aim of this study was to investigate the differences between
the number and pattern of poisoning in Ramadan and other months within nine years.
Materials and methods: This descriptive cross-sectional study was carried out using the
electronic records of all patients attending the Poisoning Department in Tehran Loghman Hakim Hospital
2007-2016. The quality of information was investigated and encoded according to the International
Classification of Diseases. Mann-Whitney U test was applied to compare the number of patients in
Ramadan and other months.
Results: Total numbers of referrals were 121256, including unintentional poisoning (23.4%,
n=28,375), intentional self-poisoning (76.2%, n=92446), and poisoning due to other reasons (less than 1%,
n=429). In those with intentional self- poisoning, the frequency of alcohol poisoning during Ramadan was
significantly lower than other months (P=0.001). There were no significant differences between
Ramadan and other months in monthly mean number of intentional self-poisoning (other than alcohol,
P=0.404), homicide by poisoning (P=0.459) and undetermined intent poisoning (P=0.607). But, there was a
significant difference in monthly mean number of unintentional poisoning between Ramadan and other
months (P =0.04).
Conclusion: Ramadan has significant moral and spiritual effects in Iran and the number of
intentional self-poisoning by alcohol reduces considerably during this month.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران