تاثير سبك هاي يادگيري بر خودكارآمدي تحصيلي دانشجويان تحصيلات تكميلي و دستياران باليني (مطالعه موردي دانشگاه علوم پزشكي مازندران)

Effect of learning styles on postgraduate students and clinical assistants (a case study in Mazandaran University of Medical Sciences

هزاره سوم با تاكيد بر رويكرد آموزش مادام العمر و توجه به اصول يادگيري يونسكو كه مبتني بر بينش ، دانش، توانش و پرورش و بالندگي است. شيوه هاي آموزش و يادگيري را دگرگون ساخته، و چشم انداز جديدي را در بحث آموزش و سبك هاي يادگيري در جهت خودكارامدي مطرح ساخته است. لذا هدف كلي از پژوهش حاضر، بررسي تاثير سبك هاي يادگيري بر خودكارآمدي تحصيلي دانشجويان تحصيلات تكميلي و دستياران باليني دانشگاه علوم پزشكي مازندران بود. روش ها پژوهش حاضر از نوع توصيفي _ پيمايشي است. جامعه آماري 570 نفر از دانشجويان تحصيلات تكميلي و دستياران باليني دانشگاه علوم پزشكي مازندران در نيمسال اول سال تحصيلي 97-1396 بودند. حجم نمونه بر طبق جدول به روش تصادفي طبقه اي 234 نفر انتخاب شد. ابزار اندازه گيري، شامل دو پرسش نامه به شرح پرسش نامه سبك هاي يادگيري و خودكارآمدي بود. تجزيه وتحليل داده ها از طريق آزمون هاي تحليل واريانس يك راهه، تعقيبي توكي و رگرسيون با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 انجام گرفت. يافته ها ميزان خودكارآمدي تحصيلي دانشجويان بالاتر از حد متوسط است. شيوه هاي يادگيري (تجربه عيني، مشاهده تاملي، مفهوم سازي انتزاعي و آزمايشگري فعال) بر خودكارآمدي تحصيلي دانشجويان تاثير مثبت و معنادار دارند. همچنين سبك هاي يادگيري بر خودكارآمدي تحصيلي دانشجويان تحصيلات تكميلي و دستياران باليني دانشگاه علوم پزشكي مازندران تاثير معناداري دارند و ميزان خودكارآمدي تحصيلي در دانشجويان با سبك يادگيري واگرا، بيشتر از ساير سبك ها است. نتيجه گيري پژوهش فوق مي تواند چشم انداز جديدي در راستاي تغيير سياست هاي كلي مديران و مسيولان دانشگاه علوم پزشكي مازندران در راستاي بازبيني برنامه ها و توجه و تمركز بر برنامه ريزي هاي مبتني بر سبك يادگيري دانشجويان ايجاد كند و از اين طريق موجبات بهبود عملكرد تحصيلي و خودكارآمدي تحصيلي دانشجويان را فراهم سازد.

The main purpose of this research study was to investigate the effect of learning styles on academic self-efficacy of postgraduate students and clinical assistants in Mazandaran University of medical science. Methods: In this descriptive-survey study, the statistical population included 570 postgraduate students and clinical assistants in Mazandaran University of medical science in the first semester of the 2017-2018 academic year. The sample size was 234 individuals according to the stratified random sampling method. The measurement tools consisted of two questionnaires of learning styles and self-efficacy. Data analysis was done by one-way ANOVA, Tukey's post hoc and regression tests using the SPSS-20 software. Results: Students' self-efficacy is higher than average. Learning methods (objective experience, tactile observation, abstract conceptualization and active experimentation) have a positive and significant influence on academic self-efficacy of students. Learning styles also have a significant effect on academic self-efficacy of postgraduate students and clinical assistants in Mazandaran University of Medical Sciences. In addition, the degree of selfefficacy among students with divergent learning styles is more than other styles. Conclusion: This research can provide a new perspective on changing policy makers and managers of Mazandaran University of Medical Sciences which leads to review programs and focus on student-based learning programs. Therefore, improving academic performance and academic self-efficacy of students will be observed in the education systems.