عنوان مقاله :
بررسي حدت بينايي و عيوب انكساري باقيمانده پس از عمل جراحي بيماران با آب مرواريد وابسته به سن به روش فيكوامولسيفيكشن
عنوان به زبان ديگر :
Investigation of visual acuity and residual refractive error after cataract surgery in patients with senile cataract by phacoemulsification
پديد آورندگان :
رحمني، سعيد دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده علوم توانبخشي , فراشي بيراموند، عاطفه دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده علوم توانبخشي , علي، هادي دانشگاه علوم پزشكي لرستان - بيمارستان شهيد رحيمي خرمآباد , اكبرزاده باغبان، عليرضا دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده علوم توانبخشي , كنگري، هاله دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده علوم توانبخشي
كليدواژه :
فيكوامولسيفيكشن , بيومتري , عيب انكساري , جراحي كاتاراكت , حدت بينايي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: بهبود ديد و كاهش عيوب انكساري از اهداف مهم عمل جراحي آب مرواريد محسوب ميشود. هدف از اين مطالعه بررسي حدت بينايي و عيوب انكساري باقيمانده پس از عمل جراحي در بيماران با آب مرواريد وابسته به سن مراجعهكننده به بيمارستان شهيد رحيمي خرمآباد در سال 97-1396 است.
مواد و روش ها: در اين مطالعه مقطعي علاوه بر عيوب انكساري، حدت بينايي و بيومتري 192 چشم (از 176 بيمار) مبتلا به آب مرواريد وابسته به سن قبل و يك ماه بعد ازعمل جراحي بررسي شد. اندازهگيري عيب انكساري با اتورفركتومتر، بيومتري توسط دستگاه IOL Master و محاسبه قدرت لنز داخل چشمي با فرمول SRK/Tانجام گرفت. جهت انجام تحليل آماري در صورت توزيع نرمال دادهها از آزمون تي تست زوجي و در غير اين صورت از تست ناپارامتري ويلكاكسون استفاده شد و سطح معنيداري آزمون كمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.
يافته ها: از 192 چشم مورد مطالعه، ميانگين اكيوالاناسفر بيماران قبل از عمل 0/22± 0/7- ديوپتر بود كه بعد از عمل به 0/06±0/04- ديوپتر رسيد (0/001P<). ميانگين حدت بينايي با بهترين اصلاح اپتيكي قبل از عمل 0/01±0/42 بود كه به 0/01±0/91 بعد از عمل تغيير يافت (0/0001P<). ميانگين طول محوري چشمها قبل از عمل0/05 ±23/13 ميليمتر بود كه به 0/05 ± 23/07 ميليمتر بعد از عمل رسيد (0/001P<) و ميانگين عمق اتاق قدامي قبل از عمل از 0/02±3/07 به 0/03±3/73 ميليمتر بعد از عمل افزايش يافت (0/0001P<).
نتيجهگيري: يافتهها نشان ميدهد كه عيوب انكساري در بيش از 86 درصد از بيماران مورد مطالعه بعد از عمل در محدوده قابل قبول (معادل اسفر 1/00± ديوپتر) است و حدت بينايي بعد از عمل در تمام بيماران با بهترين اصلاح اپتيكي 0/5 يا بهتر بود.
چكيده لاتين :
Background and Aim: Vision improvement and reduction of refractive errors are considered as important goals of cataract surgery. The purpose of this study was to evaluate residual refractive errors after cataract surgery in the patients with senile cataract in Shahid Rahimi Hospital in Khorramabad City between 2017 and 2018.
Material and Methods: This cross-sectional study included 178 patients. Visual acuity, refractive errors and biometry of 192 eyes with senile cataract were evaluated before and one month after surgery. Refractive error and biometry measurements were performed with an autorefractometer and IOL master, respectively. SRK/T formula was used for IOL power calculation. We used paired T-test for analysis of data with normal distribution and non-parametric Wilcoxon test for the rest of data. P<0.05 was considered statistically significant.
Results: The mean equivalent spherical refraction decreased from -0.7 ±0.22 before surgery to -0.04 ±0.06 after surgery (P≤0.001). Before and after surgery ,the mean values for corrected visual acuity were 0.42±0.01 D and 0.91±0.01 D (P≤0.0001) and the mean values for axial length of the eyes were 23.13±0.05 and 23.07±0.05, respectively (P≤0.001). The mean values for anterior chamber depth of the eyes was 3.07±0.02 mm before the surgery which changed to 3.73 ±0.03 mm after the surgery (P≤0.0001).
Conclusion: The results showed that refractive errors (%86) after cataract surgery were within acceptable range (±1.00 D) and the best corrected visual acuity was better than 0.5
عنوان نشريه :
مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي كردستان