تعيين مناطق با پتانسيل آب هاي زيرزميني با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي و روش AHP (مطالعه موردي: حوضه رودخانه حبله رود)

با افزايش جمعيت و نيازهاي آبي فزاينده، اهميت منابع آب زيرزميني به عنوان يكي از حياتي‌ترين منابع تامين‌كننده آب شيرين در مناطق خشك بيش ‌از پيش آشكار مي‌شود. در اين پژوهش، به منظور شناسايي مناطق داراي پتانسيل آب زيرزميني حوضه رودخانه حبله رود، از هفت معيار متوسط بارندگي سالانه، تراكم آبراهه ها، تراكم گسل ها، ليتولوژي، ژئومورفولوژي، شيب زمين و كاربري اراضي استفاده شده است. نقشه معيارهاي مذكور تهيه و به كمك روش AHP، معيارهاي مربوط وزن دهي شدند. با تعيين نرخ تاثيرگذاري براي هر كلاس، نقشه پتانسيل آب زيرزميني به روش روي هم‌گذاري تهيه شد و دقت اين روش به كمك داده هاي دبي براي 88 چاه و چشمه موجود مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه با توجه به پيچيدگي‌هاي موجود در حوضه، دقت روش به كار رفته 78 درصد است. مناطق با پتانسيل آب زيرزميني زياد، بيشتر در مناطقي كه پوشيده از رسوبات متصل و داراي كنگلومرا، ماسه سنگ و تراس هاي قديمي و همچنين با تراكم زياد گسل هستند، قرار گرفته‌اند. شايان ذكر است از بين هفت معيار، مهم ترين آن ها، متوسط بارندگي سالانه (وزن 0.355) و كم اهميت ترين معيار ژئومورفولوژي (وزن 0.059) مي باشد. در مجموع 48.85 درصد حوضه پتانسيل متوسط رو به بالا دارد. بر اساس يافته هاي اين پژوهش، روش AHP، قابليت مناسبي براي تعيين مناطق داراي پتانسيل آب زيرزميني در حوضه رودخانه حبله رود دارد.