كليدواژه :
سلامت , كمكهاي رسمي توسعه , كشورهاي درحال توسعه , حداقل مربعات معمولي پويا
چكيده فارسي :
مقدمه: كمكهاي خارجي يكي از راه‌هاي افزايش مخارج بهداشتي در كشورهاي درحال‌توسعه و كم درآمد جهت نيل به اهداف پوشش جهاني خدمات بهداشتي مي‌باشد. بر اين اساس، هدف اصلي اين مطالعه بررسي تأثير كمكهاي رسمي توسعه و كمكهاي بهداشتيبر سلامت، در كشورهاي درحال‌توسعه است.
روش پژوهش: اين مطالعه با استفاده از داده‌هاي آماري 33 كشور درحال‌توسعه (شامل ايران) طي دوره‌ي زماني 2017-1995، به بررسي رابطه‌ي بلندمدت بين سلامت، سهم كمكهاي رسمي توسعه و كمكهاي بهداشتي از توليد ناخالص داخلي، سرانه‌ي پزشك، درآمد، آموزش و شهرنشيني پرداخته است. به اين منظور از برآوردگر حداقل مربعات معمولي پويا (DOLS) استفاده شده است. هم‌چنين، تحليل داده‌ها به كمك نرم‌افزار Eviews انجام شده است.
يافته‌ها: بر اساس نتايج به‌دست‌آمده از برآورد مدل‌هاي تحقيق، سهم كمكهاي بهداشتي از توليد ناخالص داخلي، سرانه‌ي پزشك، درآمد سرانه، نرخ ثبت نام در دوره‌هاي متوسطه (شاخص آموزش) و نرخ شهرنشيني، شاخص سلامت را در بلندمدت بهبود مي‌بخشند؛ اما سهم كمكهاي رسمي توسعه از توليد ناخالص داخلي، اثر معناداري را بر شاخص سلامت نداشته است. يك درصد اقزايش در سهم كمكهاي بهداشتي از توليد ناخالص داخلي، در بلندمدت، نرخ مرگ‌و‌مير نوزادان را در كشورهاي درحال‌توسعه منتخب حدود 18/0 درصد كاهش خواهد داد.
نتيجه‌گيري: به‌كارگيري و مديريت صحيح كمكهاي بهداشتي در كشورهاي درحال‌توسعه، مي‌تواند به ارتقاي سطح سلامت در اين كشورها كمك كند.
چكيده لاتين :
Introduction: Foreign aid is one of the ways to increase health spending in developing and low-income countries to achieve the goals of global health care coverage. Accordingly, the main purpose of this study is to investigate the impact of official development assistance and health aids in developing countries.
Methods: This study is paid to study long-term relationship between health indicator, the share of official development assistance and health aids in GDP, per capita physician, income, education and urbanization, by using the statistical data of 25 developing countries (including Iran) during the period 1995-2017. For this purpose, the Dynamic Ordinary Least Square (DOLS) estimator is used. Also, the statistical analyzes were performed using the Eviews soft wares.
Results: Based on the results of the model estimation, the share of health aids in GDP, per capita physician, income per capita, enrollment rates in secondary courses (education index) and urbanization rate; improve the health indicator in the long-term. One percent increase in the share of health aids in GDP, reduce the infant mortality rate (IMR) in developing countries by about 0.18 percent, in the long run. But share of official development aids to GDP has not a significant effect on the health index.
Conclusion: Proper use and management the health aid in developing countries can help improve health in these countries.
