تبيين و بازنمايي كنش‌هاي معطوف به قدرت نهاد روحانيت در سفرنامه‌هاي عصر صفوي

روحانيت شيعه و نحوه مواجهه اش با مسأله قدرت به يكي از چالش هاي دوره صفويه مبدل شد. مباحث نظري درباره امامت و حكومت و حضور نهاد سلطنت به مثابه واقعيتي تاريخي سياسي، مسائل پيچيده اي را پديد آورد كه تا مدتي ذهن عالمان شيعه را به خود متوجه ساخت. دوره دوم حكومت صفويه شاهد تكاپوهاي بيشتري از جانب روحانيون شيعه براي كسب قدرت بود. پرسش اصلي پژوهش حاضر اين است كه تكاپوهاي روحانيت شيعه در دوره دوم حاكميت صفويان از منظر سفرنامه نويسان چگونه بوده‌است؟ اين پژوهش با روش توصيفي تحليلي نشان مي دهد كه سير فزوني يافتن قدرت روحانيت شيعه مسأله اي قابل تأمل براي اين ناظران خارجي بوده و آنان تحليل هايي عرضه كرده اند كه در منابع ديگر تاريخي اين دوره پنهان مانده ‌است.