عنوان مقاله :
اثر نانوكيتين بر ميزان جذب بافتي استات سرب در كبد موش‌هاي صحرايي
عنوان به زبان ديگر :
Effect of nanochitin on tissue absorption rate of lead acetate in rat liver
پديد آورندگان :
خزاعي پور، اعظم دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي گرگان - گروه محيط زيست , نمرودي، سميه دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي گرگان - گروه محيط زيست , تازيكي، شهره دانشگاه علوم پزشكي گلستان - گروه فارماكولوژي
كليدواژه :
موش صحرايي , كبد , سرب , نانوكيتين
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: سرب از سمي‌ترين آلاينده‌هاي محيط زيست بوده كه براي جانوران از جمله انسان بسيار خطرناك است. لذا استفاده از تركيبات مختلف چون نانوكيتين براي حذف سرب از محيط‌هاي آبي در سال‌هاي اخير مورد توجه قرار گرفته است. اين مطالعه به منظور تعيين اثر نانوكيتين بر ميزان جذب بافتي استات سرب در كبد موش‌هاي صحرايي انجام شد.
روش بررسي: اين مطالعه تجربي روي 15 سر موش صحرايي نژاد ويستار با وزن 150 تا 180 گرم و سن 8 تا 10 هفته انجام شد. حيوانات در سه گروه پنج تايي شامل گروه شاهد، گروه دريافت كننده سرب (50 mg/kg/bw) و گروه دريافت كننده سرب (50 mg/kg/bw) توام با نانوكيتين (1.6 mg/kg/bw) قرار گرفتند و به‌مدت 6 هفته گاواژ شدند. سپس بافت‌هاي كبد جدا و غلظت سرب با دستگاه جذب اتمي اندازه‌گيري شد. بافت‌هاي كبد براي رنگ‌آميزي هماتوكسيلين - ائوزين آماده‌سازي و سپس به‌وسيله ميكروسكوپ نوري بررسي شدند.
يافته‌ها: ميانگين غلظت سرب در بافت كبد گروه شاهد، دريافت‌كننده سرب و دريافت‌كننده سرب توام با نانوكيتين به‌طور همزمان به ترتيب برابر با 0.45±8.01 ، 4.73±45.41 ، 0.83±17.06 ميكروگرم بر گرم تعيين شد. غلظت كبدي سرب در گروه دريافت‌كننده سرب نسبت به گروه شاهد به‌طور معني‌داري افزايش يافت (P<0.05). همچنين غلظت كبدي سرب در گروه دريافت‌كننده سرب توام با نانوكيتين نسبت به گروه دريافت‌كننده سرب به‌طور معني‌داري كاهش يافت (P<0.05). مطالعات هيستوپاتولوژيك بيانگر كاهش ضايعات بافتي (دژنره شدن و نكروز هپاتوسيت‌هاي كبدي، پرخوني و احتقان شديد در بافت كبد) در گروه دريافت كننده سرب توام با نانوكيتين نسبت به گروه دريافت كننده سرب به تنهايي بود.
نتيجه‌گيري: نانوكيتين بدون داشتن اثرات منفي بر بافت كبد مي‌تواند باعث افزايش حذف و مانع جذب فلز سرب در بافت كبد موش‌هاي صحرايي باشد
چكيده لاتين :
Background and Objective: Lead is one of the most toxic environmental pollutants, which is very dangerous for living creatures, including humans. Therefore, the use of various compounds such as nanochitin to remove lead from aquatic environments has been considered in recent years. This study was performed to determine the effect of nanochitin on the Tissue absorption rate of lead acetate in the liver of rats.
Methods: This experimental study was performed on 15 Wistar rats with a weight of 150-180 grams and an age of 8-10 weeks. The animals were allocated into three groups including control group, the lead group, and the nanochitin and lead simultaneously group. Animals were received lead and nanochitin by gavage for six weeks. Then liver tissue was removed and lead concentration was measured with an atomic absorption device. Liver tissue was prepared for hematoxylin-eosin staining and then examined under an optical microscope.
Results: The mean lead concentration in the liver tissue of the control, lead and the nanochitin and lead simultaneously groups were 8.1±0.45, 45.41±4.73, and 17.06±0.83 mic/g, respectively. The concentration of lead in the lead group increased significantly compared to the control group (P<0.05). Also, the hepatic concentration of lead in the nanochitin and lead simultaneously group significantly reduced in compared to lead group (P<0.05). Histopathological studies showed a reduction in tissue lesions including degeneration and necrosis of liver hepatocytes, hypertension, and severe congestion in liver tissue in the nanochitin and lead simultaneously group in compared to lead group.
Conclusion: Nanochitin without adverse effects on liver tissue can increase the removal and inhibit the absorption of lead in rats liver tissue.
عنوان نشريه :
مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي گرگان
