بررسي تاثير گروه درماني يالوم بر ميزان تاب‌آوري و مهارت‌هاي ارتباطي دانشجويان

مقدمه: تاب‌آوري توانايي آموختن، مديريت و انطباق با شرايط سخت و پاسخ انعطاف‌پذير به فشارهاي زندگي روزانه است. با توجه به اينكه دانشجويان در دوران دانشجويي خود، دچار مسائل عاطفي مانند دوري از خانواده مي‌شوند و استقلال در آنها نياز به مهارت‌هاي ارتباطي دارد، لذا اين پژوهش با هدف بررسي تاثير گروه درماني يالوم بر ميزان تاب‌آوري و مهارت‌هاي ارتباطي دانشجويان انجام شد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه يك طرح پژوهش نيمه‌‌آزمايشي از نوع پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه‌ي آماري پژوهش شامل كليه دانشجويان روانشناسي بود كه از بين آنها 32 نفر به صورت تصادفي در دو گروه 16 نفره آزمايش و كنترل با توجه به معيار ورود و خروج انتخاب شدند. سپس گروه آزمايش طي 10 جلسه تحت گروه‌درماني يالوم قرار گرفتند و هر دو گروه به صورت پيش آزمون و پس آزمون به پرسشنامه‌هاي تاب‌آوري كانر و ديويدسون (2003) و پرسشنامه مهارتهاي ارتباطي بارتون (1990) پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از تحليل كواريانس چند متغيري و تحليل واريانس تك متغيري در نرم افزار SPSS نسخه 25 تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد، گروه درماني يالوم موجب بالا رفتن تاب‌آوري شده است (پيش آزمون: 3.51 ±66.06؛ پس آزمون: 6.71 ±89.67). همچنين، با استفاده از تحليل واريانس تك متغيري به وضوح افزايش در نمرات مهارت‌هاي ارتباطي بعد از اجراي گروه درماني يالوم (پيش آزمون: 4.32 ±18.00؛ پس آزمون: 3.53 ±41.31) مشاهده شد كه حاكي از بهبود مهارت‌هاي ارتباطي در دانشجويان بود. نتيجه‌گيري: گروه درماني يالوم بر ميزان تاب‌آوري و مهارت‌هاي ارتباطي دانشجويان موثر بوده و با توجه به اينكه اين مهارت‌ها در تصميم‌گيري‌هاي بنيادين آنها نقش اساسي دارد و علاوه بر آن منجر به افزايش تاب‌آوري مي‌گردد، از داده‌هاي اين پژوهش در راستاي افزايش ارتقا سلامت دانشجويان مي‌توان بهره برد.