شماره ركورد :
1171871
عنوان مقاله :
بررسي مديريت تلفيقي علف هرز سس (Yuncker Cuscuta campestris) در مزارع چغندرقند (Beta vulgaris L.) مياندوآب
عنوان به زبان ديگر :
Integrated Dodder (CuscutacampestrisYuncker)management in Sugar beet (Beta vulgaris L.) Fields in Miandoab
پديد آورندگان :
جعفرزاده، تاصر سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي آذربايجان غربي، اروميه , نجفي، حسين سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - موسسه گياهزشكي كشور، تهران، ايران
تعداد صفحه :
9
از صفحه :
1
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
9
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
آذربايجان غربي , سطح آلودگي , عملكرد , وزن خشك
چكيده فارسي :
به منظور كنترل تلفيقي سس زراعي كه در مزارع چغندرقند كشور در حال گسترش است، آزمايشي به صورت كرت هاي دو بار خرد شده بر پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي در 4 تكرار در مزرعه آزمايشي چغندرقند در استان‌ آذربايجان غربي در سال زراعي 1395-1394 اجرا شد. در اين آزمايش زمان تهيه بستر كاشت چغندرقند به عنوان عامل اصلي، تاريخ كاشت به عنوان عامل فرعي و نوع و دوز علفكش‌هاي پروپيزاميد در مقادير 1000، 1250 و 1500 و اتوفوميزات در مقادير 750، 1000 و 1250 گرم ماده موثره در هكتار در كرت‌هاي فرعي فرعي در نظر گرفته شد. ارزيابي تيمارهاي آزمايشي 30 روز بعد از سمپاشي شامل ارزيابي سطح آلودگي و‌ وزن خشك سس و همچنين قبل از برداشت شامل تعيين عملكرد ريشه چغندرقند بود. نتايج اين بررسي نشان داد زمان تهيه بستر بذر تأثير قابل توجهي بر سس نگذاشت. نتايج سطح آلودگي بر اساس EWRC نشان‌دهنده كاهش در تاريخ كاشت اول (3/39 درصد) نسبت به تاريخ كاشت دوم(8/44 درصد) بود. وزن خشك سس در تاريخ كاشت فروردين 49 درصد كمتر از تاريخ كاشت ارديبهشت بود. بيشترين عملكرد ريشه چغندرقند (4/53 تن در هكتار) از هر دو بستر كاشت و تاريخ كاشت فروردين و كاربرد علفكش پروپيزاميد بدست آمد. ميانگين سطح آلودگي با كاربرد علفكش پروپيزاميد 2/36 درصد و در زمان استفاده از اتوفومزيت سطح آلودگي 8/47 درصد به دست آمد. به طور كلي، كشت چغندرقند در اولين فرصت ممكن و استفاده از علفكش پروپيزاميد به ميزان 1250 گرم ماده موثر در هكتار براي كنترل سس قابل توصيه است.
چكيده لاتين :
In order to study of integrated dodder management in Sugar beet, which is spreading in sugar beet field, an experiment was conducted in Azarbayejan-gharbi province in Iran in 2015- 2016. Treatments were seed bed preparation times as main plots, planting date as sub plots and application of different doses of Propizamid (SC50 :1000, 1250 and 1500 gai.ha-1) and Ethofumesate (SC50: 750, 1000 and 1250 gai.ha-1) as sub-sub plots arranged as split-split factorial plot based randomized complete block design. Dodder dry weight and contamination level were evaluated at 30 days after herbicide application and sugar beet root yield was evaluated in the end of experiment. Seed bed preparation time had no significant effect on dodder dry weights. Results indicated that the contamination of level of dodder (EWRC) in the first planting date (39.3%) was less than the second planting date (44.8%). Results also showed that dry weight of dodder in the first planting date was less than the second planting date (49%). The highest root sugar beet yield was obtained from seed bed preparation time in autumn and spring, and planting date in 14 April and also using propyzamid herbicide as 1250 gai.ha-1. Contamination of level of dodder average was less in applied of propyzamid (36.2%) than the Ethofumesate (47.8%). The results of this experiment, as a whole, showed that planting of sugar beet in the 14 April, and also application of propyzamid as 1250 gai.ha-1 for dodder control can be recommended.
سال انتشار :
1399
عنوان نشريه :
اكوفيزيولوژي گياهي
فايل PDF :
8206512
لينک به اين مدرک :
بازگشت