دندانهاي كشيده شده: دور ريختني يا اتو گرافت فوري استخواني؟

Extracted teeth: waste or immediate bone graft?

دندانهاي كشيده شده هميشه يك محصول دور ريختني قلمداد ميشدند. كشيدن دندان پس از اقدامات پروفيلاكسي و جرم گيري، رايج ترين پروسهاي است كه در دندانپزشكي دامهاي كوچك صورت ميگيرد. گاهي حتي به دليل وجود بيماريهاي پريودنتال پيشرفته، شكستگيهاي فك يا حتي برخي از انواع استوماتيتها تمامي دندانها كشيده ميشوند. در نتيجه تعداد بسياري از بافتهاي مشابه استخواني كه شايد قابليت استفاده مجدد داشته باشند، دور ريخته ميشوند. از آنجا كه دندان ساختاري شبيه به استخوان دارد، اين پرسش مطرح ميشود كه آيا اين بافتهاي دور ريختني قابليت فرآوري و استفاده مجدد را دارند؟ در اين مقاله به ويژگيهاي اين محصول به ظاهر دور ريختني و مطالعات انجام شده در اين زمينه پرداخته ميشود

Extracted teeth are always considered as waste or debris. Tooth extraction is the most performed procedure in dentistry following cleaning and prophylaxis in small animals. The first indication of tooth extraction is advanced periodontal disease which the teeth attachments loss occurs and the teeth could not be saved. Other indications include jaw and teeth fracture. In sever and refractory stomatitis, one of the recommended treatment is extraction of either rostral or even all teeth. Therefore, lots of extracted teeth as tissue similar to bone is available. In this article the role of extracted teeth in bone defects as readily available bone graft and regarded existed studies in literature will be reviewed