چكيده فارسي :
بحران يك فشار رواني- اجتماعي بزرگ و ويژه است كه باعث در هم شكسته شدن انگاره هاي متعارف زندگي و واكنش هاي اجتماعي گرديده و آسيب هاي جاني و مالي، تهديدات، مخاطرات و نيازهاي تازه اي را به وجود مي آورد. مديريت بحران بر اساس مشاهده دقيق بحران هاي پيشين و تجزيه و تحليل آنها بتوان از بروز بحران ها، پيشگيري نمود و يا در صورت بروز براي كاهش پيامدهاي ناگوار آمادگي لازم براي امداد رساني سريع و بهبود اوضاع اقدام نمود. سيستم مديريت شرايط اضطراري در سه مرحله اقدامات قبل از وقوع به عنوان طرح پيشگيري، اقدامات حين وقوع به عنوان طرح مقابله و اقدامات پس از وقوع به عنوان طرح بازيابي مي باشد. اجراي صحيح اين سيستم موجب كاهش پيامدهاي جاني، مالي و زيست و بازيابي سريع پس از بروز وضعيت هاي اضطراري مي باشد. اصلي ترين نيازهاي بعد از بحران، خدمات انتقال، تشخيص و درمان بويژه در بيمارستان ها مي باشد. همه كاركنان بيمارستان ها بطور اعم و كاركنان بحران بيمارستان ها بطور اخص مسيوليت سنگيني بويژه در ساعت هاي اوليه وقوع حوادث ناخواسته را به عهده دارند. براي ايفاي نقش موثر و كارآمد بعد از بحران اطمينان از آمادگي بيمارستان از نظر امكانات، تجهيزات و آمادگي كاركنان يك ضرورت است. به علت عدم وجود منابع كافي در تامين امكانات و تجهيزات و مواد مصرفي پزشكي، بطور معمول مديران بيمارستان ها بيشترين توجه را به انجام وظايف روزمره معطوف مي نمايند. همچنين كاركنان بيمارستان ها در طول زمان تغيير مي كنند، بنابراين براي اطمينان از داشتن آمادگي پاسخ به خدمات در زمان حوادث ناخواسته لازم است مانورهاي دوره ايي انجام شود. انجام اين گونه مانورها در حيطه هاي مربوط به پاسخ به شرايط اضطراري نظير آتش سوزي، نجات غريق، سقوط هواپيما، عرق شدن كشتي ها و... امري معمول است. از آنجاييكه تقاضاي خدمات پزشكي همواره بيش از ظرفيت بيمارستان ها مي باشد، و منابع مالي يك محدوديت دايمي شده است، اجراي برنامه هاي آمادگي مورد غفلت قرار مي گيرد. اين نوشته با هدف توجه خوانندگان مجله بخصوص مديران مركز درماني و پزشكان درگير در موارد اورژانس به مقاله با عنوان" تدوين برنامه و اجراي آزمايشي نحوه مقابله با يك حادثه يا حمله شيميايي فرضي در بيمارستان لقمان حكيم تهران: پدافند غير عامل" چاپ شده در اين شماره نوشته شده است. انتظار مي رود كه مطالعه آن مقاله موجب حساسيت بيشتر به موضوع آمادگي پاسخ به شرايط بحراني بعد از وقوع حوادث ناخواسته بزرگ شده و بيمارستان ها با انجام مانور هاي دوره اي نه تنها آمادگي كاركنان را ارتقاء دهند بلكه به فكر تامين امكانات و تجهيزات مورد نياز نيز باشند.
چكيده لاتين :
Crisis is a socio-psychological stress which breaks through the conventional notions of life and social reactions resulting in death, financial harms, threats, dangers and new needs. It can be managed based on careful observation and analysis of previous crises to reduce the negative consequences of the situation. The emergency management system includes three stages of:1- pre-occurrence measures as a prevention plan; 2- measures during occurrence as a countermeasure plan; and 3- post-occurrence measures as a recovery plan. Proper implementation of this system reduces deaths and financial/biological consequences while evolving a quick recovery of emergencies. After the crises, the main needs are transfer services as well as diagnosis and treatment, especially in hospitals. All hospital staff in general and hospital crisis staff in particular are highly responsible, especially in the early hours after the unwanted accidents. To play an effective and efficient role after the crisis, it is necessary to ensure the preparedness of the hospitals in terms of facilities, equipment, and staff. Due to the lack of sufficient resources in the provision of medical facilities, hospital managers generally pay the most attention to performing daily tasks. Hospital staff change over time making periodic maneuvers a necessity to become sure about their readiness to respond to accidents appropriately. Doing such maneuvers on preparedness for emergencies including fires, lifeguards, plane crashes, and boat sweating is a quite common strategy. As demand for medical services has always exceeded the capacity of hospitals and financial resources have become a constant limitation, implementation of the preparedness programs is often neglected. This editorial was written to especially draw the attention of the medical center managers and physicians involved in emergencies to the article entitled: " Plan Development and Experimental Implementation of It on Confronting with an Imaginary Chemical Attack in Loghman-Hakim Hospital in Tehran, Iran: Civil defense ”. It is expected to increase the sensitivity to the issue of preparedness for critical situations after unintended major accidents. Hospitals will not only improve staff readiness by conducting periodic maneuvers, but also will need to provide the necessary facilities and equipment.
