عنوان مقاله :
ارتباط سلامت معنوي با بار مراقبت در مراقبين غيررسمي سالمندان مبتلا به دمانس
عنوان به زبان ديگر :
The Relationship Between Spiritual Well-Being and Care Burden in Unofficial Caregivers of Elderly Patients With Dementia
پديد آورندگان :
صالحي مهديه دانشگاه ﻋﻠﻮمﭘﺰﺷﮑﯽ ايران - دانشكده علوم رفتاري و سلامت روان (انستيتو روانپزشكي تهران) , راشدي وحيد دانشگاه ﻋﻠﻮمﭘﺰﺷﮑﯽ ايران - دانشكده علوم رفتاري و سلامت روان (انستيتو روانپزشكي تهران) , احمدزاد اصل مسعود دانشگاه ﻋﻠﻮمﭘﺰﺷﮑﯽ ايران - مركز تحقيقات اعتياد و رفتارهاي پر خطر , صديق روح الله دانشگاه ﻋﻠﻮمﭘﺰﺷﮑﯽ ايران - مركز تحقيقات سلامت معنوي , الماسي دوغايي مصطفي دانشگاه ﻋﻠﻮمﭘﺰﺷﮑﯽ ايران - بيمارستان فيروزگر , كمال زاده ليلا دانشگاه ﻋﻠﻮمﭘﺰﺷﮑﯽ ايران - مركز تحقيقات سلامت روان , شريعتي بهنام دانشگاه ﻋﻠﻮمﭘﺰﺷﮑﯽ ايران - مركز تحقيقات سلامت روان
كليدواژه :
بار مراقبت , دمانس , سلامت معنوي , سالمند
چكيده فارسي :
دمانس بيماري شايعي در سالمندان است كه بار مراقبت زيادي به اعضاي خانواده تحميل مي‌كند. عوامل زيادي مي‌توانند با اين بار در ارتباط باشند و يكي از اين عوامل سلامت معنوي مراقبين است. اين مطالعه با هدف بررسي رابطه بين سلامت معنوي با بار مراقبت در بين مراقبين غيررسمي سالمندان مبتلا به دمانس طراحي و اجرا شد.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر كه از نوع همبستگي است، بر روي 60 نفر از مراقبين سالمند مبتلا به بيماري دمانس مراجعه‌كننده به بيمارستان حضرت رسول اكرم (ص) و كلينيك مغز و شناخت در شهر تهران و در سال 1397 انجام شد. نمونه‌ها به روش نمونه‌گيري دردسترس و هدفمند انتخاب شدند. دو پرسش‌نامه روا و پاياشده بار مراقبت در بين بيماران دمانس و سلامت معنوي و يك چك‌ليست مشخصات جمعيت‌شناختي جهت بررسي اهداف پژوهش استفاده شد. تحليل داده‌ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون خطي در نرم‌افزار SPSS با سطح خطاي نوع اول 0/05 انجام گرفت.
يافته ها: 75 درصد نمونه موردبررسي (مراقبين) زن و مابقي مرد بودند. ميانگين سن در كل نمونه 47 سال بود. حدود 16/7 درصد مراقبين داراي بار مراقبت پايين، 35 درصد داراي بار مراقبت متوسط رو به بالا، 25 درصد داراي بار مراقبت متوسط و 23/3 درصد داراي بار مراقبت بالا بودند. 1/7 درصد مراقبين داراي سلامت معنوي پايين، 66/7 درصد داراي سلامت معنوي متوسط و 31/7 درصد نيز داراي سلامت معنوي بالا بودند. بر اساس تحليل دومتغيره، بين بار مراقبت از بيمار با بُعد مذهبي رابطه منفي و غير معنادار (0/089=P=0/505 ، r) و با بُعد وجودي رابطه آماري منفي و معناداري (0/298=P=0/023، r) وجود داشت. با توجه به نتايج تحليل رگرسيون خطي چندگانه (با ورود برخي مشخصه‌هاي جمعيت‌ناختي به عنوان متغيرهاي كووريت و دو بعد مذهبي و وجودي سلامت معني) فقط بُعد وجودي در مدل باقي ماند (0/298=P=0/023، β) كه حدود 9 درصد از تغييرات بار مراقبت را تبيين كرد.
نتيجه گيري: سلامت معنوي به عنوان محور و مركز اصلي ساير ابعاد سلامت نقش مؤثر بر بهبود سلامت كلي مراقبين ايفا مي‌كند. بنابراين، سلامت معنوي علاوه بر اينكه يكي از تعيين‌كننده‌هاي مؤثر بر بار مراقبت است، به عنوان عاملي در تقويت ساير ابعاد سلامت نيز عمل مي‌كند. درمجموع مراقبت تجربه‌اي سخت و پرتنش است و اطلاع از مضامين مثبت مثل معنويت به درمانگران كمك مي‌كند كه راهكارهايي به مراقبين جهت كاهش استرس و بار مراقبت ارائه دهند.
چكيده لاتين :
Dementia is a common disease in the elderly and imposes a heavy care burden on family
members. Many factors can be associated with care burden. One of these factors can be the caregivers’
Spiritual Well-Being (SWB). This study aimed to examine the relationship between SWB and care burden
in caregivers of dementia patients.
Methods This correlational study was conducted on 60 caregivers (75% female and 25% male with a
mean age of 47 years) of patients with dementia referred to Rasoul-e-Akram Hospital and Brain & Cognitive
Clinics in Tehran, Iran in 2019. Samples were selected using purposive and convenience sampling
methods. The caregivers were evaluated by using the Caregiver Burden Questionnaire and SWB Scale
and a socio-demographic checklist. Data were analyzed by using Pearson's correlation coefficient and
multiple linear regression analysis in SPSS software at the significance level of P<0.05.
Results About 16.7% of caregivers had little care burden, 35% had moderate to severe burden, 25%
moderate burden and 23.3% severe burden. Moreover, 1.7% had poor SWB, 66.7% moderate SWB and
31.7% high SWB. The care burden had a negative and non-significant relationship with religious dimension
of SWB (r=-0.089, P=0.505), and a negative and significant relationship with existential dimension of
SWB (r=-0.283, P=0.032). Linear regression model revealed that existential dimension had a relationship
with care burden (β=-0.298, P=0.023) and explained 9% of variation in care burden.
Conclusion SWB plays an important role in improving the overall health of caregivers. in addition to being
one of determinant of care burden, it acts as a factor in enhancing other aspects of health. Overall,
caregiving is a stressful job; being aware of positive topics such as spirituality helps therapists provide
strategies for caregivers to reduce their stress and care burden.
عنوان نشريه :
روانپزشكي و روانشناسي باليني ايران
