حمايتِ حقوق بشر: نقش ظرفيت‌هاي نهادها و سازگاري انتخابي

Human Rights Protection: The Role of Institutional Capacity and Selective Adaptation

سازگاري منتخب/انتخابي روند تطبيق قوانين بين ­المللي حقوقي با شرايط محلي را توصيف مي­ كند. زمينه­ هاي نهادي و فرهنگي براي سازگاري انتخابي شامل روندي هستند كه طي آن رويه­ هاي نهادي و ساختار­هاي سازماني غير محلي با هنجارهاي محلي مورد استفاده قرار مي­ گيرند. اين روند را مي­ توان با استناد به اجراي محلي رژيم ­هاي بين­ المللي حقوق بشر نشان داد. سازگاري انتخابي با روش­ هايي امكان پذير مي ­شود كه دولت­ها، نخبگان و ديگر جوامع تفسيري ترجيحات هنجاري خود را در جريان تفسير و به كارگيري قوانين عملي بيان كنند. سازگاري انتخابي به عوامل مختلفي بستگي دارد، از جمله ادراك، مكمل بودن و مشروعيت. ادراك بر فهم هنجارها و رويه­ هاي خارجي و محلي تأثير مي­ گذارد. در واقع يك اصل فيزيك هسته­ اي، شرايطي را كه به وسيله آن مي ­توان پديده­ هاي ظاهرا متناقض را به روش ­هايي تركيب كرد كه خصوصيات اساسي هر مؤلفه حفظ شود و در عين حال اين امكان را براي آن­ ها فراهم سازد كه با هم به شكلي تقويت كننده و مؤثر همكاري كنند را به صورت كامل توصيف مي­ كند. مشروعيت به ميزان حمايت اعضاي جامعه محلي از اهداف و پيامدهاي سازگاري انتخابي بستگي دارد. از آنجايي كه جوامع تفسيري محلي تلاش مي­ كنند تا قوانين بين­ المللي را با هنجارهاي محلي هماهنگ كنند، اين سه عامل تأثير به سزايي در پيروي نهادهاي محلي از رژيم­ هاي بين ­المللي حقوق بشر دارند. در اين مقاله الگوي سازگاري انتخابي بر عملكرد تعهدات بين ­المللي حقوق بشر مانند حق بر توسعه اعمال خواهد شد و نشان مي ­دهد كه چگونه سازگاري انتخابي بر پويايي حق بر توسعه تأثير مي­گذارد و همچنين چگونه پيروي از قوانين بين­ المللي حقوق بشر مي ­تواند متناسب با فرهنگ حقوقي و سياسي محلي باشد.

Selective adaptation describes the process by which international legal rules are contextualized to local conditions. The institutional and cultural contexts for selective adaptation involve a process by which non-local institutional practices and organizational forms are mediated by local norms. This process can be illustrated by reference to the local implementation of international human rights regimes. Selective adaptation is made possible by ways in which governments, elites, and other interpretive communities express their own normative preferences in the course of interpretation and application of practice rules. Selective adaptation depends on a number of factors, including perception, complementarity, and legitimacy. Perception influences understanding about foreign and local norms and practices. Originally a principle of nuclear physics, complementarity describes a circumstance by which apparently contradictory phenomena can be combined in ways that preserve essential characteristics of each component and yet allow for them to operate together in a mutually reinforcing and effective manner.