پديد آورندگان :
باغاني الهام دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي - گروه روانشناسي عمومي , فتي لادن دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي - گروه روانشناسي عمومي , حسني فريبا دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي - گروه روانشناسي عمومي , صالحي مهديه دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي - گروه روانشناسي عمومي
كليدواژه :
آزمون استروپ , سوگيري توجه , خودكشي و تفكر خودكشي , اقدام به خودكشي
چكيده فارسي :
پيش‌بيني تفكر خودكشي بر پايه سوگيري توجه در جمعيت باليني و غيرباليني هدف پژوهش حاضر بود.
مواد و روش ها: شركت‌كننده‌ها 120 نفر (77 زن و 43 مرد، دامنه سني 40-18 سال) به صورت هدفمند در قالب سه گروه باليني خودكشي، باليني غيرخودكشي و غيرباليني انتخاب شدند (هر گروه 40 نفر) و در سنجش‌هاي آزمون استروپ خودكشي (SST) و مقياس افكار خودكشي بك (BSS) شركت كردند. سه شاخص سوگيري توجه متشكل از زمان واكنش، تداخل زمان و نسبت تداخل محاسبه شد و داده‌ها با استفاده از آزمون تي جفت‌شده، ضريب همبستگي پيرسون و مدل رگرسيون چندگانه در سطح اطمينان 95 درصد تحليل شدند.
يافته ها: بين ميانگين زمان واكنش در انواع استروپ (مثبت، منفي و خودكشي) در مقايسه با استروپ خنثي تفاوت معنادار مشاهده نشد (0/05>P). تفكر خودكشي تنها با زمان واكنش كل نمونه در استروپ هيجاني مثبت (0/001>r=32/0 ، P)، استروپ هيجاني منفي (0/01>r=0/27 ، P) و استروپ خودكشي (0/01>r=0/28، P) و با تداخل زمان گروه غيرباليني در استروپ خودكشي (0/05>r=0/33، P) همبستگي معنادار داشت و در باقي موارد، روابط بين متغيرها از لحاظ آماري معنادار نبودند (0/05>P). تحليل رگرسيون بر اساس داده‌هاي كل نمونه نشان داد كه سن (253/0-=β)، جنسيت (0/233=β)، داشتن شرايط باليني (0/242=β) و اقدام اخير به خودكشي (0/424=β) با تبيين 44 درصد از تغييرات، تعيين‌كننده‌هاي معنادار تفكر خودكشي هستند و شاخص‌هاي مربوط به سوگيري توجه نقشي در پيش‌بيني تفكر خودكشي نداشتند (0/05>P).
نتيجه گيري: به نظر مي‌رسد كه بروز سوگيري توجه در قبال اطلاعات مرتبط با خودكشي تابع شرايط باليني نبوده و همبستگي سوگيري توجه و تفكر خودكشي از الگوي معيني تبعيت نمي‌كنند. عواملي نظير سن، جنسيت، شرايط باليني و سوابق رفتارهاي خودكشي‌گرايانه گذشته تعيين‌كننده‌هاي مهم تفكر خودكشي به شمار مي‌روند، اما شاخص‌هاي سوگيري توجه ممكن است نقش تعيين‌كننده‌اي در پيش‌بيني تفكر خودكشي نداشته باشند.
چكيده لاتين :
This study aimed to predict the suicide ideation based on the attentional bias in clinical and
non-clinical populations.
Methods Participants were 120 individuals (77 women and 43 men, age range 18-40 years) who were
purposively selected and divided into three groups of clinical-suicidal (n=40), clinical non-suicidal (n=40)
and non-clinical (n=40). They were measured by Suicide Stroop Test and Beck Scale for Suicide Ideation
(BSS). Three indices of attentional bias including reaction time, time interference and interference ratio
were calculated and the data were analyzed using paired-samples t-test, Pearson correlation coefficient
and multivariate regression analysis at the 95% confidence level.
Results There was no significant difference in the mean reaction time means between all types of
Stroop test (positive emotional, negative emotional, and suicide) in comparison with the neutral Stroop
(P<0.05). Suicide ideation was significantly correlated with the overall reaction time in the positive emotional
Stroop (r=0.32, P<0.001), negative emotional Stroop (r=0.27, P<0.01), suicide Stroop (r=0.28,
P<0.01) and with the interference time of the non-clinical group in the suicide Stroop (r=0.33, P<0.05).
In other cases, the relationships between variables were not statistically significant (P>0.05). Regression
analysis based on the overall mean scores showed that age (β=-0.225), gender (β=0.223), clinical conditions
(β=0.224) and recent suicide attempt (β=0.424) explaining 44% of the variances, were significant
predcitors of suicide ideation, while the attentional bias indices failed to play any significant role in predicting
suicide ideation (P>0.05).
Conclusion It seems that the incidence of attentional bias towards suicide-related information is not
related to clinical conditions, and the relationship between attentional bias and suicide ideation does
not follow a certain pattern. Factors such as age, gender, clinical status, and past suicidal behaviors are
important predictors of suicide ideation, but attentional bias indicators cannot predict suicide ideation
