پديدارشناسي تجربه خودآسيبي بدون خودكشي در نوجوانان دختر دانش آموز

Phenomenology of Non-Suicidal Self-Injury among Female High School Students in ArdabilCity in the Academic Year 2018-2019

خودآسيبي بدون خودكشي در سال هاي اخير تبديل به چالشي براي سلامت عمومي جامعه شده است و شيوع اين پديده در دوران نوجواني بيشتر از سنين ديگر است با اين حال ابهامات زيادي در مفهوم سازي آن وجود دارد. لذا هدف اين پژوهش مطالعه تجارب زيسته دختران نوجوان دانش آموز داراي خودآسيبي بدون خودكشي شهر اردبيل با توجه به بافت فرهنگي و بومي به منظور شناسايي اين پديده بود. روش و مواد پژوهش حاضر يك مطالعه كيفي و از نوع پديدارشناسي توصيفي بود. شركت كنندگان در پژوهش 17 نفر بودند كه از ميان دانش آموزان دختر دوره اول و دوم متوسطه شهر اردبيل به روش هدفمند در سال تحصيلي 98-1397 انتخاب شدند و با هر كدام از آنها پس از اعلام تمايل و رضايت آگاهانه خود و خانواده ايشان مصاحبه نيمه ساختاريافته انجام شد. روش تحليل هفت مرحله اي Colaizzi براي تحليل داده ها استفاده شد. يافته ها يافته هاي مطالعه سه طبقه اصلي عوامل زمينه ساز خود آسيبي، كاركرد خودآسيبي و پيامدهاي خودآسيبي را نشان داد. طبقات اصلي، نه طبقه اوليه شامل، ويژگي هاي عاطفي شناختي، روابط ناسازگار، مشكلات نوجوان در خانواده، آرام شدن، فراموش كردن مشكلات، تحت تاثير قرار دادن ديگران، اثبات بزرگ و قوي بودن، احساس ندامت و اسكار زخم را در خود جاي دادند. نتيجه گيري جهت درك بيشتر افراد درگير با خودآسيبي بدون خودكشي ضروري مي باشد با نظر ايشان در مورد اين پديده بيشتر آشنا شويم. از ديد شركت كنندگان در مطالعه، اين رفتار داراي عوامل زمينه ساز، كاركرد و هدف و همچنين پيامدهايي مي باشد كه براي برنامه هاي پيشگيري و همچنين ارزيابي صحيح و درمان بايستي مورد توجه قرار گيرند.

Abstract: Background and Objective Non-suicidal self-injury has become public health challenge in recent years. The prevalence of this phenomenon is higher among adolescents than other age groups. However, there are many ambiguities in conceptualizing non-suicidal self-injury. The objective of this study was to investigate the experiences of female high school students in Ardabil city who had committed non-suicidal self-injury. Materials and Methods This qualitative descriptive phenomenology study was conducted with participation of 17 female high school students in Ardabil city who were selected via targeted sampling method in 2018-2019. Data were collected via semi-structured interview sessions. Colaizzi’s seven-step analysis method was used for data analysis. Results The findings of the study showed three main categories include predisposing factors of self-injury, function of self-injury, and consequences of self-injury. The main categories were subcategorized into cognitive emotional features, incompatible relations, teenage problems in the family, calming down, forgetting the problems, impressing others, proving greatness and strength, feelings of regret and scarring. Conclusion To better understand people involved with non-suicidal self-injury, it is essential to become more familiar with their experiences. From the participantspoint of view, this behavior has underlying causes, functions, purposes and also the implications that should be addressed for prevention programs as well as proper evaluation and treatment.