شماره ركورد :
1172185
عنوان مقاله :
اثر دما، تنش خشكي و شوري بر جوانه زني بذور ده گياهان دارويي
عنوان به زبان ديگر :
Effect of temperature, drought and salinity stresses on germination of ten medicinal plant seeds
پديد آورندگان :
يادگاري، مهراب دانشگاه آزاد اسلامي واحد شهركرد - دانشكده كشاورزي - گروه زراعت و گياهان دارويي، شهركرد , قاسمي، عبداله دانشگاه آزاد اسلامي واحد شهركرد - دانشكده كشاورزي - گروه زراعت و گياهان دارويي، شهركرد
تعداد صفحه :
26
از صفحه :
14
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
39
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
آويشن , بادرنجبويه , بذر , پلي اتيلن گليكول , خرفه , كلريد سديم
چكيده فارسي :
جهت بررسي اثرات تنش‌هاي شوري، دما و خشكي بر شاخص هاي جوانه‌زني در بذور قدومه، شويد، گاوزبان، هميشه بهار، گل راعي، بادرنجبويه، خرفه، مخلصه، آويشن و شنبليله، آزمايشاتي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با 4 تكرار انجام شد. تيمارها شامل تنش شوري (4 غلظت 0، 0/25، 0/5 و 0/75 ميلي مولار كلريد سديم)، تنش خشكي (پلي اتيلن گليكول 0، 0/6- ، 0/9-، 1/2- بار)، حرارتي (10/20، 25/15، 30/20، 35/25 درجه سانتي گراد در شب/روز) بود. نتايج نشان داد كه تيمارها بر شاخص‌هاي جوانه‌زني اثر معني‌داري داشتند. با مقايسه بين گونه ها، بيشترين بنيه بذر و درصد جوانه‌زني در بذور خرفه بدست آمد. بذور خرفه داراي بيشترين تحمل به شوري و خشكي بودند و بذور بادرنجبويه و آويشن در بيشتر شاخص‌ها، كمترين مقادير را به خود اختصاص دادند. با افزايش سطوح شوري و خشكي، وزن خشك و تر ريشه‌چه، وزن خشك و تر ساقه‌چه، طول ريشه‌چه و ساقه‌چه و بنيه بذر در تمامي گونه‌ها كاهش يافت. درصد جوانه زني با افزايش سطح درجه حرارت بيشتر شد، اما با افزايش سطوح شوري و خشكي، كاهش يافت. بيشترين بنيه بذر در دماي 30/20 درجه سانتي گراد شب/ روز و بدون تنش شوري و خشكي (شاهد) و كمترين ميزان در درجه حرارت20/10درجه سانتي گراد شب/روز، غلظت 0/75 ميلي مولار كلريد سديم و 1/2- بار از پلي‌اتين گليكول بدست آمد. بذوري مانند خرفه قابل توصيه براي كاشت در مناطق شور و خشكي بوده و بذوري مانند آويشن و بادرنجبويه، غيرقابل توصيه براي اين مناطق مي‌باشند.
چكيده لاتين :
To study the effects of salinity, temperature and drought stresses on germination indices in seeds of alyssum, dill, borage, marigold, saint john's wort, lemon balm, purslane, feverfew, thyme, and fenugreek, factorial experiments in laboratory conditions were performed in laboratory conditions in completely randomized design with 4 replication. The treatments contained of salinity at 4 NaCl concentrations (0, 0.25, 0.5, 0.75 mM), Drought (PEG in 0, -0.6, -0.9, -1.2 bar) and Temperature (10/20, 15/25, 20/30, 25/35 °C night/day). The results showed that the treatments had significant effect on germination indices. By comparisons between species, the greatest seed vigour and germination percentage were made in seeds of purslane, then purslane seeds were the most tolerant to drought and salinity and other hand, the seeds of lemon balm and thyme in most of measured characters had the minimum values. By increasing salinity and drought levels, root dry/fresh weight, stem dry/fresh weight, root/stem length and vigour of seeds were decreased in all species. Germination percentage was increased by higher level of temperature but decreased by upper levels of salinity and drought stresses. The highest seed vigour was made in temperature of 20/30°C night/day and no salinity and drought stress (control) and the least related to the temperature degrees of 10/20°C night/day and concentration of 0.75 mM of NaCl and -1.2 bar of PEG. Then the seed of plants for example purslane can introduce for planting in salinity and drought regions, and seed of plants such as thyme and lemon balm ought not to suggest for sowing in this regions.
سال انتشار :
1396
عنوان نشريه :
پژوهشنامه كشاورزي
فايل PDF :
8206848
لينک به اين مدرک :
بازگشت