تحليل دو سويه ي رابطه ي سرمايه ي اجتماعي با توسعه ي سياسي

فاقد عنوان لاتين

امروزه، سرمايه ي اجتماعي توانسته است نظر بسياري از صاحب نظران را در مطالعات توسعه، در زمينه هاي اجتماعي، اقتصادي و سياسي به خود جلب كند. درادبيات علم سياست، مفهوم توسعه سياسي نزديك ترين مفهوم به سرمايه ي اجتماعي است. همچنين در رويكرد سرمايه اجتماعي، سياست در متن جامعه و از پايين به بالا نگريسته مي شود. بحث اعتماد و همبستگي، از مباحث ديرپا در مطالعات توسعه ي سياسي است. همبستگي و انسجام، در شبكه روابط واعتماد، نقش مهمي براي تعيين وضعيت هويت و مشروعيت يك نظام سياسي ايفا مي كنند. در جامعه اي كه افراد مناسبات مبتني بر اعتماد و همبستگي داشته باشند، امكان وقوع مشاركت همگان در تصميم گيري، تكوين و تحكيم دموكراسي به منزله ي مهم ترين مشخصه توسعه سياسي بيشتر است. همانطور كه سرمايه ي اجتماعي مي تواند بر توسعه ي سياسي اثر بگذارد، توسعه ي سياسي، نيز مي تواند كشور را از نظر پتانسيل هايي كه دارد روابط انسان ها را كه بر پايه ي روابط قدرت است گسترش دهد. اين پتانسيل ها تعامل جوامع بر سر قدرت، توسط توسعه ي سياسي بسط پيدا مي كند. در اثر تعامل پتانسيل هاي مذكور ،سازمان هايي ايجاد مي شود، كه اين سازمان ها مي تواند سرمايه ي اجتماعي را بهتر محقق نمايد. بالطبع زمينه هاي مشاركت و اعتماد، بين اين سازمان ها، در اثر تعامل فراهم مي گردد، و در نتيجه ،سرمايه ي اجتماعي شرط لازم براي توسعه ي سياسي است اما شرط كافي نيست. توسعه ي سياسي حتما افزايش سرمايه ي اجتماعي را به دنبال دارد اما سرمايه ي اجتماعي لزوما افزايش توسعه ي سياسي را به دنبال نخواهد داشت. مسئله ايي كه دراين تحقيق به دنبال بررسي آن هستيم « تحليل دو سويه ي رابطه ي سرمايه ي اجتماعي با توسعه ي سياسي است». و بدنبال پاسخ به اين سوال كه : سرمايه ي اجتماعي چگونه مي تواند با توسعه ي سياسي ارتباط داشته باشد؟

فاقد چكيده لاتين