عنوان مقاله :
بي فرزندي طول عمر و همبسته هاي اجتماعي و اقتصادي آن در بين زنانِ ساكنِ استان هاي با باروري خيلي پايين در ايران
عنوان به زبان ديگر :
Lifetime Childlessness and Its Socioeconomic Correlates among the Married Women Living in Provinces with Very Low Fertility Rates in Iran
پديد آورندگان :
محمودياني، سراج الدين دانشگاه شيراز - دانشكده اقتصاد، مديريت و علوم اجتماعي
كليدواژه :
بي فرزندي طول عمر , باروري خيلي پايين , تحصيلات , محل سكونت خانوار
چكيده فارسي :
بي فرزندي در وضعيت باروري پايين مي تواند به مثابه مسأله اي جمعيتي نگريسته شود. در مطالعه حاضر تلاش شد شيوع بي فرزندي طول عمر يا دائمي در بين زنان ساكنِ استانهاي گيلان، مازندران و تهران بهعنوان استانهاي با سطوح باروري خيلي پايين بررسي شود.
مواد و روش كار: براي تحقق هدف فوق از داده هاي خام دو درصد سرشماري 1395 استفاده شد. تحليل داده ها با استفاده از جدول فراواني، آزمون كاي اسكوئر و تحليل رگرسيون لجستيك در محيط نرم افزار SPSS نسخه 20 انجام شد.
يافته ها: نتايج نشان داد كه 4/4 درصد از زنان مورد مطالعه بيفرزند طول عمر هستند. تحليل رگرسيون لجستيك نشان داد كه سطح تحصيلي به عنوان مشخصه اي فردي و نيز نحوه تصرف محل سكونت خانوار و مساحت زيربناي واحد مسكوني به عنوان مشخصه هاي خانواري و سكونتي اثر آماري معنادار بر احتمال بي فرزندي دارند.
نتيجه گيري: شيوع بي فرزندي طول عمر در جمعيت مورد مطالعه در سطح نسبتاً پاييني قرار دارد. انتظار نمي رود كه بيفرزندي طول عمر يا دائمي در آينده نگران كننده باشد. برنامه ريزي در راستاي بهبود وضعيت مسكن خانوارها، از نقطه نظر هم قيمت و هم كيفيت، به خصوص در ميان خانوارهاي جوان، مي تواند مانع از افزايش نسبت بي فرزندي در آينده شود.
چكيده لاتين :
Objective (s): Childlessness in low fertility rate situation can be considered as a demographic problem. This study was
attempted to investigate the permanent or lifetime childlessness among married women aged 40-49 living in Gilan,
Mazandaran and Tehran provinces as provinces with very low fertility rates.
Methods: The data were derived from the 2016 census micro-data. Data analysis was performed in SPSS 20 using frequency
tables, Chi-square test and logistic regression analysis.
Results: The results showed that 4.4% of the women were permanent childless. Logistic regression analysis indicated that
educational level as an individual characteristic as well as the type of home ownership and living area as the residential and
household characteristics had a statistically significant effect on the odds of being childless.
Conclusion: The prevalence of lifetime childlessness was relatively low in population studied. Planning to improve the
housing situation of households, especially among young households, might prevent the increase of the proportion of
childlessness in the future.