مروري بر سياست ها و برنامه هاي مرتبط با كاهش كمبود ويتامين A در جهان

Review of Policies and Programs Linked to Decreased Prevalence of Vitamin A Deficiency in World

يكي از مشكلات مهم سلامت در بسياري از كشورهاي جهان، كمبود ويتامين A مي باشد كه باعث عوارض جدي در كودكان شده است. در سراسر جهان، حدود 8/2 ميليون كودك 6-4 ساله، تحت تاثير علايم باليني كمبود ويتامين A قرار دارند. بر اساس مطالعات انجام شده، در ايران نيز در برخي از استان هاي كشور، شيوع كمبود اين ويتامين افزايش يافته كه بهبود آن، تدوين و اجراي سياست هاي مبتني بر شواهد علمي در سطح توليت نظام سلامت را مي طلبد. پژوهش حاضر در همين جهت در قالب مرور دامنه (Scoping Review) به بررسي سياست ها و تجربيات ساير كشور ها، اثربخشي، نقاط ضعف و قوت، مزيت ها و محدوديت هاي هر يك مي پردازد. يافته هاي حاصل از اين بررسي نشان مي دهند كه به صورت كلي برنامه ها و سياست هاي مرتبط با كمبود ويتامين A را مي توان در چهار دسته طبقه بندي نمود: مكمل ياري، غني سازي مواد غذايي، تغييرات رژيم غذايي و مداخلات بهداشتي. با در نظر گرفتن اثربخشي و نقاط قوت برنامه ها (مانند سريع اثر بودن مكمل ياري، پايداري تغييرات رژيم غذايي يا غني سازي) و ضعف (مانند وابسته بودن به منابع خارجي در مكمل ياري يا هزينه هاي بالاي غني سازي و مقاومت محلي در تغييرات رژيم غذايي)، بهترين رويكرد كاهش كمبود ويتامين A، به كارگيري تركيبي از مداخلات است و در تدوين و اجراي آن بايد به بافتار جامعه، جلب حمايت ذي نفعان، پايش و ارزشيابي فرآيند و نتيجه برنامه توجه گردد.

One of the major health problems in most of the countries is vitamin A deficiency, which causes serious complications in children. Worldwide, nearly 2.8 million children aged 4–6 years old are affected by clinical and subclinical symptoms of vitamin A deficiency. Based on the studies from Iran, prevalence of vitamin A deficiency has increased in some provinces. This problem needs improvements through interventions and policies powered by scientific evidence-based policy analyses of the health systems. Therefore, the present review study investigated policies, experiences, effectiveness, strengths, advantages and limitations of other countries for the highlighted parameters. Findings from this review suggested that vitamin A deficiency programs and policies could be classified into four major categories of supplementation, food fortification, dietary changes and health interventions. Considering effectiveness and strength of the programs (such as fast effectiveness of supplementations, sustainability of dietary changes or enrichments) and weakness (such as dependence on external sources of supplementation or high costs of enrichment and local resistance to dietary changes). The best approach to decrease vitamin A deficiency is a combination of interventions as well as development and implement of community contexts, stakeholder supports and monitoring of the processes and outcomes of the programs.