پديد آورندگان :
طاهري، حامد بيمارستان علي ابن ابيطالب(ع)، زاهدان - دانشكده پزشكي - مركز تحقيقات سلولي و مولكولي - گروه داخلي , سرحدي، الهام دانشگاه علوم پزشكي زاهدان - مركز بهداشت شهرستان زاهدان , پيوند، مصطفي دانشگاه علوم پزشكي زاهدان , هاشم زهي گونكي، ذبيح الله بيمارستان خاتم الانبياء (ص)، زاهدان - دانشكده پزشكي - گروه داخلي مغز و اعصاب
چكيده فارسي :
نوروپاتي يكي از عوارض شايع بيماري ديابت نوع 2 مي باشد. اين اختلال در بيماران ديابتي نوع دو يك عارضه زودرس محسوب مي شود، لذا مطالعه حاضر با هدف تعيين شيوع و شدت نوروپاتي در بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 انجام شد.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصيفي-تحليلي است كه با روش نمونه گيري سيستماتيك بر روي 195 نفر از بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 شهر زاهدان در سال 1397 انجام شد. براي تعيين شدت نوروپاتي نوار عصب و عضله از شاخص هاي (NCV و EMG) انجام گرديد. نوروپاتي به سه گروه، حسي، حركتي و اتوزوم طبقه بندي شد. يافته ها توسط نرم افزار SPSS 22 آناليز شدند.
يافته ها: اين مطالعه نشان داد كه شيوع كلي نوروپاتي در بيماران ديابتي مراجعه كننده به كلينيك ديابت 42/1 درصد (82 نفر) مي باشد. از نظر توزيع نوع نوروپاتي در بيماران مبتلا به ديابت شهر زاهدان، 72 درصد بيماران(59 نفر) نوروپاتي حسي، 24/4 درصد بيماران(20 نفر) نوروپاتي حركتي و 3/7 درصد بيماران(3 نفر) نوروپاتي اتونوم داشتند. ارتباط معناداري بين متغيرهاي سن، مدت بيماري، تري گليسيريد، قند خون و فشار خون با نوع نوروپاتي مشاهده نشد.
نتيجه گيري: بر اساس نتايج، شيوع نوروپاتي در بيماران ديابتي در حال افزايش است، لذا نيازمند برنامه ريزي ويژه بهداشتي براي كنترل بيماري ديابت جهت كاهش عوارض بيماري ميباشد. امكان دسترسي بيشتر به روشهاي غربالگري دوره اي براي بيماران و افرادي كه داراي ريسك خطرنظير سابقه خانوادگي مثبت، سابقه بيماري قلبي و عروقي، فشارخون و سن بالاتر از 30 سال هستند توصيه ميشود. در صورتي كه بتوانيم كنترل بهتري بر روي بيماري ديابت داشته باشيم ميتوانيم عوارض را كاهش دهيم كه خود مي تواند باعث كاهش اثرات ناتواني و هزينه هاي درماني شود.
چكيده لاتين :
Introduction: Neuropathy is one of the most prevalent side effects of type II diabetes mellitus. This disorder is an early complication in type II diabetic patients. Therefore, the present study aimed to determine the
prevalence and severity of neuropathy among subjects with type II diabetes.
Materials and Methods: The present descriptive-analytical study was
carried out on a total of 195 patients with type 2 diabetes in Zahedan,
Iran, in 2018 using systematic sampling. To determine the severity of
neuropathy, the nerve and muscle measurement tests of
electromyography and nerve conduction velocity were performed.
Neuropathy was categorized into three sensory, motor, and autosomal
groups. Then, the obtained data were analyzed using SPSS software
(version 22).
Results: The results of the present study showed that the overall
prevalence of neuropathy in diabetic patients referring to the diabetic
clinic was 42.1% (n=82). Regarding the distribution of neuropathy in
patients with type 2 diabetes in Zahedan, 72% (n=59), 24.4% (n=20),
and 3.7% (n=3) of the patients were diagnosed with sensory neuropathy,
motor neuropathy, and autonomic neuropathy, respectively. There was
no significant relationship between the studied variables, such as age,
disease duration, blood sugar, triglyceride, and hypertension, with the
type of neuropathy.
Conclusion: According to the obtained results, the prevalence of
neuropathy has been increasing in diabetic patients; therefore, special
health planning is required to control diabetes for the reduction of the
complications of the disease. It is recommended to provide access to
periodic screening methods for patients and individuals at risk with
positive family history, previous cardiovascular disease, hypertension,
and age of over 30 years. In case diabetes can be better controlled, the
associated side effects can be decreased, which in turn can reduce the
effects of disability and treatment costs.
