مروري بر اثر گزنه در كنترل ديابت

A Review of the Effects of Urtica Dioica in Control of Diabetes: Hopes and Challenges

ديابت شايع ترين بيماري متابوليك در سراسر جهان است. با توجه به استفاده خودسرانه از گياه گزنه در بين مبتلايان به ديابت، هدف از اين مطالعه بررسي اثر آن در كنترل ديابت بود. مواد و روش ها: مقاله ي حاضر يك مطالعه ي مروري است. جست و جو با استفاده از كليد واژه ها از جمله ديابت نوع يك و دو، گزنه، انسولين و گياهان دارويي در پايگاه هاي معتبر از جملهPubMed،Elsevier، Wiley،Science direct و SID از سال 2000 تا 2019 انجام گرفت . مقالات و نتايج مورد بررسي قرار گرفتند. از بين 127 مقاله نتايج 16 پژوهش مورد بررسي قرار گرفته است. يافته ها: تخريب DNA، افزايش تعداد سلول ها، افزايش بيان GLUT4 در سطح سلول هاي ماهيچه ، جلوگيري از آتروفي سلول هاي بتا، بازيابي خصوصيات بافت شناسي جزاير لانگرهانس و نيز تحريك ترشح انسولين از جمله مكانيسم هاي مورد بررسي در مطالعات است. نتايج مثبت اندكي از اثر اين عصاره در نمونه هاي باليني ديابت گزارش شده است. نتيجه گيري: براساس يافته هاي مطالعه ي حاضر عصاره ي گزنه مي تواند از طريق مكانيسم هاي مختلف گلوكز خون را كنترل كند. مطالعات بيشتر و با تعداد گسترده تر نمونه جهت ارزيابي مكانيسم دقيق اثرگذاري آن بر نمونه هاي باليني (در مبتلايان به ديابت نوع يك و دو) همراه و بدون مصرف انسولين و دوز مصرفي از جمله موضوعات مهم در ارزيابي اثر اين عصاره است

Introduction: Diabetes is the most common metabolic disease worldwide. Due to the arbitrary use of Urtica dioica among diabetics, this study aimed to investigate the effect of this herb on the control of diabetes. Materials and Methods: This review study was performed using the Persian and English keywords, such as "type 1 diabetes and 2", "insulin", "herbal medicine", and "Urtica dioica" among valid databases, including PubMed, Elsevier, Wiley, Science Direct, and SID from 2000 to 2019. Subsequently, out of 127 articles, the results of 16 studies were examined in this review. Results: The mechanisms investigated in these studies included DNA damage, increased numbers of beta-cells, increased expression of GLUT4 on the muscular cell surface, inhibition of atrophy of betacells, rearrangement of histology of islets of Langerhans, and stimulation of insulin secretion. Few positive results have been reported in the clinical models of diabetes on this extract. Conclusion: According to the current study, Urtica dioica extract can control blood glucose levels through different mechanisms. Further studies with a wider number of samples to evaluate the exact mechanism of this extract on clinical specimens (in patients with type 1 and 2 diabetes) with and without insulin consumption and dosage are among the important issues in evaluating the effect of this extract.