تاثير تمرين تناوبي و عسل آويشن بر آنزيم هاي كبدي موش هاي صحرايي ديابتي نوع دو

Effect of High-Intensity Interval Training and Thyme Honey on Liver Enzymes of Type II Diabetic Rats

ديابت نوع 2 با ايجاد تغييرات ساختماني و عملكردي در كبد موجب سطوح بالاي سرمي آنزيم‌هاي آمينوترانسفراز مي‌شود. هدف پژوهش حاضر مطالعه تاثير تمرين هوازي تناوبي و مصرف عسل آويشن بر آنزيم‌هاي كبدي موش‌هاي صحرايي ديابتي نوع2 بود. مواد و روش ها: در اين پژوهش، 36 سر موش نر ويستار پس از 20 هفته تغذيه با رژيم غذايي پرچرب و سپس تزريق استرپتوزتوسين به ميزان 25 ميلي‌گرم/كيلوگرم براي القا ديابت نوع 2 ، به چهار گروه ديابتي با كبد چرب: كنترل، تمرين تناوبي، عسل آويشن و تمرين همراه با عسل تقسيم شدند. هشت هفته تمرين تناوبي، پنج جلسه در هفته براي گروه هاي تمريني انجام و عسل آويشن روزانه با دُز 3 گرم/كيلوگرم رقيق‌شده در آب مقطر به روش گاواژ به موش‌هاي گروه مداخله تغذيه اي خورانده شد. در پايان موش‌ها قرباني و خون‌گيري از قلب انجام شد و پس اندازه گيري ميزان آنزيم هاي كبدي سرم، يافته ها با استفاده از آزمون تحليل واريانس دو عاملي وآزمون تعقيبي بنفروني مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: يافته‌ها نشان داد كه آنزيم‌هاي AST و ALT در گروه تمرين تناوبي همراه با عسل آويشن نسبت به گروه‌هاي كنترل و تمرين و عسل، كاهش معني‌دار و آنزيم ALP در گروه تمرين تناوبي همراه با عسل آويشن نسبت به گروه كنترل كاهش معني‌دار و نسبت به گروه‌هاي تمرين و عسل نيز كاهش داشت اما از نظر آماري معني دار نبود. نتيجه گيري: به نظر مي‌رسد تمرين تناوبي و مصرف عسل آويشن هر دو به تنهايي و به صورت تعاملي با تاثير بيشتر، بتوانند به بهبود عملكرد كبد و كاهش آنزيم‌هاي كبدي در موش‌هاي صحرايي ديابتي كمك كنند.

Introduction: Diabetes type II causes structural and functional changes in the liver resulting in high concentrations of aminotransferases. The purpose of this study was to examine the effects of high-intensity interval training (HIIT) and Thyme honey on the liver enzymes of diabetic type II rats. Materials and Methods: A total of 36 male Wistar rats were treated with a high-fat diet for 20 weeks and then injected with a 25 mg/kg dose of streptozotocin to induce diabetes type II. These rats with fatty liver were then divided into four groups of control, HIIT, Thyme honey, and HIIT with Thyme honey. Eight weeks, with five sessions every week, of HIIT were designed for the training groups. A Thyme honey daily dosage of 3 g/kg was given to the nutritional interventional groups using oral gavage. Finally, the rats were subjected to anesthesia at the end of the 8th weeks, and the blood samples were taken from the heart. After the measurement of the levels of serum liver enzymes, the obtained findings were analyzed using the two-way analysis of variance and Bonferroni post hoc test. A pvalue of less than 0.05 was considered statistically significant. Results: The obtained results of the current study showed that aspartate aminotransferase and alanine aminotransferase in the HIIT with Thyme honey group significantly decreased, compared to those reported for the control, HIIT, and Thyme honey groups. In addition, alkaline phosphatase in the HIIT with Thyme honey group significantly reduced, compared to that of the control group; however, this decrease in comparison to those reported for the HIIT and Thyme honey groups was not significant (P˂0.05). Conclusion: It seems that HIIT and consumption of Thyme honey, both alone and interactively with greater effectiveness, can help reduce the liver enzymes in diabetic rats.