بررسي صحت تخمين ميزان خونريزي ناشي از عمل جراحي سزارين توسط كاركنان وپزشكان اتاق عمل بيمارستان دكتر شريعتي در سناريوي از قبل طراحي شده

Accuracy of Blood Loss Estimation During caesarian delivery by Operating Room Staffs and Physicians of Dr Shariati Hospital in a Previously Designed Scenario and Effect of Education on This Estimation

زمينه و هدف:تخمين صحيح ميزان خونريزي عاملي حياتي جهت احيا ومايع درماني بيماران حين اعمال جراحي مي باشد. خونريزي بعد از زايمان طبيعي وسزارين همچنان به عنوان يكي از علل مهم مرگ وميرمادران باقي مانده است وتخمين چشمي ميزان خونريزي در اين موارد همچنان غير دقيق است. براين اساس مطالعه اي مشاهده اي ترتيب داديم تا صحت تخمين چشمي ميزان خونريزي بدنبال سزارين وتاثير اموزش بر اين ارزيابي را بسنجيم. هدف اوليه از اين مطالعه بررسي صحت تخمين چشمي ميزان خونريزي ناشي از سزارين در يك سناريوي از قبل بازسازي شده در اتاق عمل توسط پزشكان ،دستياران وكاركنان اتاق عمل بيمارستان دكترشريعتي تهران وتاثير سابقه كار ورتبه علمي انها در اين فرايند مي باشد. هدف ثانويه بررسي تاثيرآموزش اين افراد بر ميزان بهبود تخمين چشمي در اين سناريو مي باشد. مواد وروش ها: يك سناريوي باليني به شكل چهار ايستگاه ارزيابي شامل گاز ولنگاز و سطح زمين و ظرف رسيورآغشته به حجم مشخص خون در دومرحله (قبل وبعد از اموزش) و بفاصله يك هفته بازسازي شد و تعداد 51 نفر از كاركنان اتاق عمل وپزشكان بيمارستان حجم خون هر ايستگاه را بررسي و در پرسشنامه ثبت كردند.سپس داده هاي دموگرافيك شركت كنندگان شامل شغل وسابقه كاري و حجم خونهاي تخمين زده شده در دو مرحله مورد مقايسه قرار گرفت. يافته ها: تعداد شركت كنندگان در اين مطالعه 51 نفر بودند شامل پزشك 30نفر( جراح 12نفر ، متخصص بيهوشي9 نفر ، متخصص زنان 9نفر) ، كارشناس (21نفر).از نظر رتبه علمي وميزان تحصيلات 15.7% هيات علمي ،43.1% دستيار تخصصي(رزيدنت)و 41.2% كارشناس اتاق عمل يا بيهوشي بودند. از ميان 51 شركت كننده 42 نفر سابقه زير 15 سال و9 نفر سابقه بيش از 15 سال داشتند. ميانگين تخمين چشمي حجم خونريزي در باراول43 ± 421ميلي ليتر و در بار دوم(بعد از اموزش) 16± 414 ميلي ليتر بود( P=0.05 ). ميزان اختلاف حجم خونريزي تخميني نسبت به حجم خونريزي واقعي در باراول 76 ميلي ليتر بود ( P=0.07،128.9- 23.9CI 95% ) و در ارزيابي بار دوم اين ميزان اختلاف به 106ميلي ليتر رسيد (76.2-143,P=0.01 95% CI ). روند تخمين ميزان حجم خونريزي در بار اول وبار دوم به نفع تخمين بيش از حد معمول خونريزي بود كه بعد از آموزش اين روند حتي بيشتر شد ولي بين درصد صحت تخمين چشمي ميزان خونريزي بار اول (قبل از آموزش) وبار دوم(بعد از آموزش) اختلاف معني دار آماري مشاهده نشد(P>0.05 ). نتايج: بطور كلي در مطالعه حاضراز نظر ميزان مهارت باليني و سابقه كاري و تاثير داشتن اموزش دربهبود تخمين چشمي حجم خونريزي پس از زايمان سزارين تفاوت معني داري بين شركت كنندگان مشاهده نشد.

Background and Objectives: Estimating intraoperative blood loss is an important task for fluid resuscitation of patients during operations. In this regard we conducted a prospective experimental study to evaluate the accuracy of visual estimation of blood loss during caesarian section by operating room staff and physicians and evaluate the effect of their personal experience and education on this estimation. Our secondary end point was the effect of education on this estimation. Materials and methods: A clinical scenarios were reproduced in the form of 4 stations augmented with known volumes of expired packed cell on gaz, longaz, receiver and the earth surface. Fifty one staff estimated the blood loss visually and recorded their results, profession and experiments in two separate session before and one week after education. Recorded data were compared between two sessions. Results: Of total 51 participants, 30(59%) were physician and 21(41%) were technician. Mean visual estimation of blood loss was 421.5±43.5 and 414.5±16.5 ml before and after education respectively (P=0.051, 95% CI).Mean difference between estimated blood loss and actual blood loss at first time was 76.5 ml and at second time was 106.4 ml respectively (P=0.001, CI 95%). Median percent error in estimated blood loss was not influenced by clinical experience, either before or after the didactic session. Blood loss tends to be overestimated both before and after didactic session (P> 0.050). Conclusion: Accuracy of visual blood loss estimation was not different between participants and also was not affected by clinical experience and profession either before or after the didactic session.