ارائه مدل عوامل اثرگذار بر انتقال آموزش در كاركنان معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشكي ايران

زمينه و هدف عوامل اثرگذار از مهمترين و در عين حال از بحث انگيزترين مباحث حوزه آموزش است. بر اين اساس تعاريف متعدد و الگوهاي متفاوتي براي ارزيابي اثربخشي آموزش و عوامل موثر بر آن شكل گرفته است. اين پژوهش با هدف بررسي عوامل اثرگذار بر انتقال آموزش در كاركنان معاونت بهداشتي دانشگاه علوم پزشكي ايران انجام شده است. روش كار پژوهش حاضر، كاربردي و از لحاظ كنترل متغيرها غيرآزمايشي است. جامعه آماري در پژوهش حاضر كليه كارشناسان و كاركنان معاونت بهداشتي دانشگاه علوم پزشكي ايران در سال 96 بودند كه تعداد آنها بالغ بر 3000 نفر بود. حجم نمونه محاسبه شده بر اساس فرمول كوكران با احتساب 15 درصد ريزش 358 نفر محاسبه گرديد. ابزار اصلي تحقيق شامل دو پرسشنامه استاندارد، مبتني بر طيف امتيازي ليكرت بود. در اين پژوهش از تحليل رگرسيون خطي و معادلات ساختاري استفاده شده است. يافته ها نتايج پژوهش نشان داد بيشترين تاثير را متغير محتواي آموزش با ضريب تعيين (0/54) و كمترين تاثير را جو سازماني با ضريب تعيين (0/077) بر اثربخشي انتقال آموزش در معاونت بهداشتي دانشگاه علوم پزشكي ايران داشته اند. نتيجه گيري بر اساس نتايج حاصله از آزمون فرضيات و بدست آوردن ميزان تاثيرگذاري هر يك از متغيرهاي مستقل پژوهش بر انتقال آموزش مي‫توان نتيجه گرفت كه با افزايش سطح و كيفيت محتواي آموزشي شاهد روند مناسب تري در انتقال آموزش در كاركنان معاونت بهداشتي دانشگاه علوم پزشكي ايران خواهيم بود و هزينه هاي كمتري براي سازمان ايجاد مي كند.

Background & objectives: Affecting factors and concept of effectiveness is the most important and controversial issue in the field of education. According to this definition, the multiple definitions and different patterns have been formed to assess the training effectiveness and factors affecting it. This research aimed to investigate the factors affecting of educational transfer in health deputy staff of Iran University of Medical Sciences. Methods: The current research was an applied type and non-experimental in terms of controlling variables. The statistical popolation was all experts and staff of health deputy of Iran University of Medical Sciences in 1396, which were nearly 3000. The sample size of study was 358, calculated based on the Cochran formula with a 15% drop. The main tools of study were two standard questionnaires based on Likert scale. In this study, the Linear regression analysis with structural equation were used. Results: The results showed that the most and less effective variables on educational transfer in Iran University of Medical Sciences health deputy were educational content and organizational atmosphere with coefficients of determination of 0.54 and 0.077, respectively. Conclusion: Based on the results obtained from hypothesis testing and obtained effect of each independent variables on educational transfer, it can be concluded that by increasing the level and quality of educational content, a more suitable process in transfer of training would be observed in health deputy staff of Iran University of Medical Sciences, and less costs would be incurred for the organization.