The effects of training hospital visitors on patient satisfaction: a quasiexperimental study

تاثير آموزش همراهان بيمار بر ميزان رضايتمندي بيماران در بخش مراقبت هاي ويژه قلبي

هدف: بستري شدن دربخش وي‍‍ژه قلبي براي بيمار استرس زا است. عدم آگاهي ملاقات كنندگان بيمار از نحوي برخورد با بيمار باعث افزايش استرس بيمار و نارضايتي وي از حضور ملاقات كنندگان مي شود. در اين مطالعه تاثير آموزش ملاقات كنندگان بيمار بر ميزان رضايتمندي بيماران بستري در بخش مراقبت هاي ويژه قلبي مورد بررسي قرار گرفت. مواد و روش: اين مطالعه به صورت نيمه تجربي بر روي 124 نفر از بيماران بخش مراقبت هاي ويژه قلبي رفسنجان انجام شد. آموزش در پنج حيطه رضايتمندي شامل پرستاري حين ملاقات، واكنشهاي عاطفي ملاقات كنندگان، اظهار نظرهاي ملاقات كنندگان و رعايت حقوق بيمار توسط ملاقات كنندگان انجام شد. ابزار مطالعه پرسشنامه پژوهشگر ساخته بود. بوسيله آن ميزان رضايت بيماران قبل و بعد از آموزش ملاقات كنندگان سنجيده شد. كه با استفاده از نرم افزار آماري (SPSS(version: 18 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: مقايسه ميانگين رضايت بيمار از نحوه ملاقات بعد از آموزش نشان داد رضايت بيماران از ملاقات در گروه مداخله افزايش قابل ملاحظه اي داشته (p<0.0001) و همچنين ارتباط رضايتمندي در ابعاد مختلف و آموزش معني دار شده است (p<0.05). بحث و نتيجه گيري: يافته هاي اين مطالعه لزوم توجه بيشتر به ملاقات كننده را مورد تاكيد قرار مي دهد. با ارائه آموزش هاي برنامه ريزي شده به ملاقات كنندگان مي توان رضايت بيمار را در ابعاد مختلف ارتقاء داد و ملاقات كننده را در راستاي بهبودي بيمار هدايت كرد.

Aims: Hospitalization in coronary care unit is stressful for patients. Family members and visitors’ lack of knowledge related to their manner of behaving with their patients increases patients’ stress and dissatisfies them with visitation. This study was conducted to examine the effects of training hospital visitors on satisfaction of patients hospitalized in coronary care units. Methods: This quasi-experimental study was conducted on 124 patients hospitalized in Rafsanjan coronary care unit, Rafsanjan, Iran. In the experimental group, visitors were trained in areas such as emotion and feeling management, patients’ underlying problems, equipments and devices used in coronary care units, effective visitor-patient communication, and patients’ rights during visitation. A researcher-made scale was used for assessing patients’ satisfaction with visitation both before and after the study. Study data were analyzed by using the SPSS18. Results: After the study, the level of patients’ overall satisfaction with visitation in the experimental group increased significantly (p<0.0001). Moreover, compared with the control group, the levels of patients’ satisfaction with nursing care, visitation, and visitors’ comments and emotional reactions were significantly higher in the experimental group (p<0.05). Conclusions: Study findings highlighted the importance of paying careful attention to visitation and visitors. Providing planned trainings to visitors can enhance patients’ satisfaction and facilitate their recovery.