ارزيابي نظرات دانشجويان داروسازي پيرامون درس كارورزي داروخانه: رويكردي جهت ارتقاي برنامه آموزشي

Opinions of Pharmacy students about community pharmacy internship course in Iran: An approach to promote educational program

مقدمه: دورۀ كارورزي داروخانه نقش اساسي در كسب دانش و مهارت مورد نياز براي فعاليت در داروخانه هاي شهري، به عنوان مهمترين عرصه ي كار فارغ التحصيلان رشته داروسازي در ايران، را دارد. لذا اين مطالعه با هدف شناسايي و ارزيابي نظرات دانشجويان داروسازي پيرامون جنبه هاي مختلف برنامه كارورزي داروخانه طراحي گرديد. روشها: اين مطالعه توصيفي مقطعي بر روي 90 دانشجوي داروسازي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان در سال تحصيلي 97-1396 انجام گرفت . دانشجويان به صورت سرشماري به گونه اي انتخاب شدند كه حداكثر 1 سال از گذراندن درس كارورزي داروخانه آنها گذشته باشد و در اولين بار اخذ اين واحد موفق به گذراندن آن شده باشند. هم چنين در صورت عدم تكميل پرسشنامه، دانشجويان از مطالعه خارج شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته با استفاده از پرسشنامه مطالعه كاريدو (Carrido) بود كه پس از تاييد روايي و پايايي مورد استفاده قرار گرفت. تحليل آماري اطلاعات با آزمون هاي t مستقل، t تك نمونه اي، كاي اسكوئر، ضرايب همبستگي پيرسون و اسپيرمن انجام شد. نتايج: دانشجويان سطح بالاي رضايتمندي (% 09/5) را در طي دوره كارورزي داروخانه تجربه نمودند. اگرچه ميزان مشاركت در فعاليتهايي از جمله تهيه داروهاي ساختني، محاسبه قيمت و پيچيدن موقتي نسخه ها، تهيه ليست موجودي داروها و ثبت ورودي ها در دفاتر ثبت نسخه ها به طور معناداري كمتر از حد متوسط بود (p> 0/001) هم چنين آزمون t مستقل نشان داد كه ميانگين نمرات دانش (p=0/002) مهارت (p=0/02) و رضايت از كارورزي (p= 0/001) در دانشجويان آقا به طور معناداري بيشتر از دانشجويان خانم بود. نتيجه گيري: اگرچه برنامه كارورزي فعلي به طوركلي از نظر دانشجويان داروسازي مفيد و مؤثر بوده است، اما توجه به موانع و محدوديت هاي موجود و يافتن راه حل مناسب و برنامه ريزي براي رفع آنها در راستاي ارتقاي كيفيت اين برنامه آموزشي حائز اهميت است,

Introduction: The community pharmacy internship course is a key component to provide the required knowledge and skills for community pharmacy practices, which is an important field of practice for graduate pharmacists in Iran. In view of this, this study endeavored to explore and analyze pharmacy students' experiences in different arenas of community pharmacy internship program. Methods: This cross-sectional descriptive, analytical study was conducted among 90 pharmacy students of Isfahan university of medical sciences during 2017-2018. Census sampling was used to include students who successfully passed pharmacy internship course in the first time, during the last year. Students who did not completed questionnaire were excluded from the study. Questionnaire research tool was designed by researcher with using Carrido’s study questionnaire and applied after confirmation of its validity and reliability. Data were analyzed with independent sample t-test, one sample t-test, Chi-square test and Pearson and Spearman correlation coefficient. Results: All students responded to the questionnaire which revealed they experienced high level of satisfaction (90.5 from 100) during pharmacy internship course. However, participation in some internship activities such as extemporaneous compounding of prescriptions, filling, compounding and pricing of prescriptions, recording of entries in prescription or other required record books and inventory of drugs were significantly lower than the expected mean level (P < 0.001). Moreover, independent sample t-test revealed that the mean scores of knowledge (P = 0.002), skills (P = 0.02) and level of satisfaction (P = 0.001) were significantly higher in male pharmacy students than female. Conclusion: Nonetheless, students revealed the overall positive perception during pharmacy internship, but some barriers and problems reported during the study require more attention to promote the quality of this course.