بررسي پوشش تورمي بودن سهام، دلار و طلا در ايران با استفاده از تحليل چند مقياسي موجك

فاقد عنوان لاتين

سرمايه‌گذاران در شرايط تورمي همواره به دنبال سرمايه‌گذاري بر روي دارايي‌هايي هستند كه ضمن حفظ ارزش پول، داراي بازده مناسبي نيز باشند. فيشر براي اولين بار مطرح كرد كه بازده اسمي برابر با جمع بازده واقعي و تورم است. در اين تحقيق فرضيه فيشر براي دارايي‌هايي از قبيل سهام، طلا و ارزهاي خارجي (دلار) در ايران طي دوره 1393-1379 آزمون شده است. اما برخلاف مطالعات پيشين كه بر مبناي دوره‌هاي زماني كوتاه مدت و بلندمدت بنا نهاده شدند، مطالعه حاضر با استفاده از تحليل چندمقياسي موجك به آزمون فرضيه مذكور طي هشت دوره زماني مختلف پرداخته است. در اين راستا ابتدا سري‌هاي زماني تورم، نرخ رشد بازده سهام، نرخ رشد قيمت طلا و نرخ رشد ارزش دلار با بكارگيري روش موجك تجزيه شده كه حاصل اين تجزيه 8 سري زماني جديد براي هر متغير ميباشد كه هر سري زماني نماينده يك دوره زماني است. سپس با استفاده از تحليل تابع رگرسيون معمولي، فرضيه فيشر براي دوره‌هاي زماني همسان تورم و دارايي مورد آزمون قرار گرفته است.نتايج حاكي از اين است كه سرمايه‌گذاري بر روي سهام و دلار در دوره‌هاي بسيار كوتاه مدت و بسيار بلندمدت پوشش مناسبي در مقابل تورم مي‌باشد و‍‍‍‍‍‍‍ سرمايه‌گذاري روي طلا در دوره‌هاي ميان‌مدت پوشش مناسبي در مقابل تورم است.

فاقد چكيده لاتين