چالش‌هاي مشاركت عمومي- خصوصي در تأسيس بيمارستان يك مطالعه موردي

The challenges of public-private partnership in hospital construction A case study

زمينه و هدف: مشاركت بخش دولتي و خصوصي در تأسيس و راه‌اندازي بيمارستان، استراتژي مناسبي براي ارائه خدمات با كيفيت سلامت به مردم با هزينه كم براي دولت است. با اين وجود، چالش ­هايي در مسير مشاركت بخش دولتي و خصوصي در تأسيس و راه‌اندازي بيمارستان‌هاي ايران وجود دارد. اين پژوهش با هدف شناسايي و تبيين چالش ­هاي تأسيس و تجهيز بيمارستان جامع زنان محب ياس انجام شد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه كيفي با منطق استقرايي و به صورت مورد پژوهي با استفاده از مصاحبه نيمه ساختاريافته و بررسي اسناد در سال 1397 انجام شد. تعداد 24 نفر از ذي­نفعان كليدي، مديران و كاركنان مشاركت‌كننده در تأسيس و تجهيز بيمارستان جامع زنان محب ياس به صورت هدفمند و گلوله برفي انتخاب شدند. از روش تحليل موضوعي براي تحليل داده ­هاي پژوهش استفاده شد. نتايج: چالش‌هاي مشاركت عمومي- خصوصي در ساخت و تجهيز بيمارستان جامع زنان محب ياس عبارت بودند از مدل نامناسب مشاركت عمومي- خصوصي، فراهم نبودن بستر مشاركت عمومي- خصوصي، اعتماد كم به بخش خصوصي، مشكلات تأمين مالي پروژه ساخت بيمارستان، تخريب ساختمان نيمه­ساخته بيمارستان، افزايش هزينه‌ ساخت بيمارستان، ادغام و انتزاع دانشگاه علوم پزشكي تهران و ايران، مشكلات دريافت پروانه تأسيس بيمارستان، ادغام بيمارستان محب ياس با بيمارستان ميرزا كوچك خان، تغيير كاربري بيمارستان و مشكلات تأمين و مديريت تجهيزات و كاركنان بيمارستان. نتيجه­ گيري: اگرچه مشاركت عمومي- خصوصي مزايايي براي نظام سلامت به دنبال دارد، وليكن، به دليل اهداف، انگيزه‌ها و سبك مديريت متفاوت بخش دولتي و خصوصي با چالش‌هاي متعددي همراه است. نتايج اين پژوهش اطلاعات ارزشمندي را در اختيار سياست گذاران و مديران ارشد نظام سلامت در مورد عوامل كليدي موفقيت و موانع اجرايي مشاركت بخش دولتي و خصوصي در بخش سلامت ارائه مي‌كند.

Background: Public-private partnership (PPP) in constructing and operating hospitals is a good strategy to provide high quality services to people at lower cost for the government. However, PPP is facing several challenges. The objective of this research was to identify and explore the PPP challenges in building Moheb Yas hospital in Tehran, Iran. Materials and Methods: A qualitative approach was used for this case study in 2018. In-depth semistructured interviews were conducted with 24 key stakeholders, managers and employees who were involved in PPP initiative implementation using purposive and snowball sampling methods. Thematic analysis approach was used for data analysis. Results: Moheb Yas hospital was built in the yard of a public hospital (Co-location PPP) by the private entity. Then, the public hospital was moved into the private hospital. The new hospital was transferred to the government after one year owing to some challenges. These challenges include an inappropriate PPP model, low government capacity and competency in PPP, low trust in private partner, difficulty in funding the project, demolishing the old building, applying for hospital licences, merging two public and private hospitals, and difficulties in equipping the new hospital with human and physical resources. Conclusion: The PPP was not successful in this case. Although PPP initiatives have benefits for the health system, but, it comes with numerous challenges especially in developing countries owing to disparate goals, incentives, and management practices of public and private sectors. The research findings provide useful insights for policy makers and senior managers in health systems in similar countries about the main barriers of PPP initiatives in the health sectors.