اثرات دو فازي- سمي ديگوگسين بر كارديوميوپاتي ناشي از دوكسوروبيسين: نقش بالقوه به عنوان يك شاخص سميت حاد

Biphasic-toxic effects of digoxin on doxorubicin cardiomyopathy in rats: Potential role as an indicator of acute cardiotoxicity

زمينه و هدف: هدف از اين مطالعه ارزيابي اثرات ديگوگسين بر خصوصيت الكتروفيزيولوژيك و مكانيكي قلب موش صحرايي نارسا شده بوسيله دوكسوروبيسين مي باشد. روش‌ها: جهت ايجاد نارسايي قلب، دوكسوروبيسين با دوزmg/kg 5 داخل صفاقي يكبار در هفته بمدت 3 هفته به موش هاي صحرايي تزريق شد. بعد از 5 هفته بااندازه‌­گيري پارامترهاي الكتريكي، مكانيكي و تغييرات بافتي در 12 قلب جدا شده، از ايجاد نارسايي قلب اطمينان حاصل شد. با روش لانگهندروف خصوصيات مكانيكي و الكتريكي قلب در تماس 60 دقيقه اي با غلظت هاي مختلف ديگوگسين (µM 80- 0/1 ) اندازه گيري شد. يافته­‌ها: اثرات ديگوگسين بر قلب نارسا دو فازي بود. هم در غلظت هاي كمتر از µM 80 (فاز 1) و هم در غلظت هاي بيشتر از µM 80 (فاز 2) ديگوگسين فشار دياستولي بطن چپ و RPP (حاصل ضرب ضربان قلب در فشار دياستولي بطن چپ) را بطور فاحشي زياد كرد. با اين حال در فاز 2 موجب كاهش معني دار جريان كرونر، ضربان قلب، فشار پيشرونده بطن چپ و برون ده قلب شد. نتيجه­‌گيري: در قلب نارسا شده توسط دوكسوروبيسين، اثرات ديگوگسين با توجه به غلظت به شكل دو مرحله اي ظاهر مي شود. تغيير پارامترهاي الكتروفيزيولوژيك در فاز 2، مي تواند بعنوان معيار مناسبي در پيش آگهي از اثرات ديگوگسين مورد استفاده قرار گيرد.

Background and aim: In this study, effects of digoxin on the cardiac electrophysiology and mechanical properties were examined in a rat model of heart failure induced by doxorubicin. Methods: In order to induce heart failure, doxorubicin 5 mg/kg was injected to rat, i.p., once per week for 3 weeks. Heart failure was confirmed after 5 weeks, by measuring electrical, mechanical and histological changes in 12 isolated hearts. Isolated Langendorff perfused hearts were then treated with digoxin (0.1-80 μM) during a 60 min period and functional outcomes were assessed. Results: Effect of digoxin on the heart was biphasic. In concentrations below 80 μM (the first phase) digoxin significantly increased LVDP (left ventricular diastolic pressure) and RPP (heart rate × LVDP). LVDP and RPP were also increased at the concentrations higher than 80 μM (the second phase). However, coronary flow, heart rate, left ventricular developed pressure and cardiac output were significantly decreased in the second phase. Conclusion: Effects of digoxin on doxorubicin cardiomyopathy are biphasic. Electrical and functional changes in the second phase can be considered as an indicator of digoxin cardiotoxicity.