پديد آورندگان :
كريمي زاده اردكاني، محمد دانشگاه تهران - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه بهداشت و طب ورزش، تهران، ايران , هاني منصوري، محمد دانشگاه تهران - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي، تهران، ايران , حمزه شلمزاري، محمد دانشگاه تهران - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي، تهران، ايران
كليدواژه :
ثبات مركزي , تعادل ايستا , تعادل پويا , نابينايان
چكيده فارسي :
مقدمه و اهداف
حفظ تعادل از عوامل آمادگى جسمانى مرتبط با سلامتى است كه يكى از اساسي ترين عملكردهاى سيستم عصبى-عضلانى در انجام فعاليت هاى ساده و پيچيده ورزشى ميباشد. براي كنترل تعادل، بينايي داراي نقشي تعيينكننده در پردازش و تلفيق ديگر ورودي هاي حسي است. هدف از تحقيق حاضر بررسى ارتباط بين استقامت عضلات ثباتدهنده مركزى با تعادل و عملكرد حركتي افراد نابينا مي باشد.
مواد و روش ها
نمونه آماري تحقيق حاضر شامل 32 پسر 18-29 ساله نابينا بود كه به صورت نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. براي ارزيابي تعادل از آزمون هاي اصلاح شده لك لك، راه رفتن تاندوني، آزمون تعادلي برگ و براي ارزيابي عملكرد حركتي از آزمون تاينيتي (Tinetti) و آزمون زمان دار بلند شدن و راه رفتن (TUG) استفاده شد. جهت ارزيابي استقامت عضلات ثباتدهنده مركزي از آزمون هاي فلكشن جانبي تنه، استقامت فلكشن و اكستنشن تنه برگرفته از پروتكل مگيل استفاده شد. نرمال بودن داده ها با استفاده از آزمون شاپيرو-ويلك و براي بررسي ارتباط بين ثبات مركزي و تعادل و عملكرد حركتي از آزمون ضريب همبستگي اسپيرمن در سطح معناداري 0/05 استفاده شد.
يافته ها
نتايج آزمون همبستگي پيرسون نشان ميدهد بين تعادل پويا در آزمونهاي راه رفتن تاندوم فقط با استقامت اكستنشن تنه رابطه معناداري وجود دارد (0/05>p). بين تست تعادل ايستا با استقامت اكستنشن تنه، استقامت فلكشن جانبي طرف غيربرتر و استقامت فلكشن تنه رابطه معناداري وجود دارد (0/05>p). نتايج آزمون همبستگي پيرسون نشان ميدهد بين استقامت اكستنشن تنه و استقامت فلكشن جانبي طرف غيربرتر با نتايج آزمونهاي برگ، تاينيتي و آزمون زماندار بلند شدن و راه رفتن رابطه معناداري وجود دارد (0/05>p).
نتيجه گيري
با توجه به نتايج حاصل از تحقيق حاضر، تقويت استقامت عضلات مركزي براي بهبود تعادل و عملكرد نابينايان و همچنين جهت پيشگيري از وقوع آسيب هاي ناشي از ضعف تعادل ضروري به نظر ميرسد.
چكيده لاتين :
Background and Aims: Balance is a health-related fitness factor that is one of the most essential neuromuscular functions in performing simple and complex exercise activities. Vision plays a decisive role in processing and integrating other sensory inputs for balance control. The purpose of the present study was to investigate the relationship between core muscle endurance with movement function and postural control in blind people.
Materials and Methods: The samples consisted of 32 blind men, aged 18-29 years old, selected through purposeful sampling method. Modified stork stand balance, tandem walking, and berg balance tests were used to assess the balance and Tinetti test and time up and go were used to assess function. Moreover, we used trunk lateral endurance test, Trunk Extensor Endurance Test, and Trunk flexor endurance test to evaluate endurance of core stabilizing muscles retrieved from McGill protocol. Normality of data was measured using Shapiro-Wilk Test. In addition, Spearman correlation test was used to determine the correlation between core stability, balance, and movement function at the significance level of 0.05.
Results:Pearson correlation test showed that there is a significant relationship between dynamic balance in tandem walking tests and trunk extension only (P <0.05). Also, a significant relationship was found between the results obtained from static balance test and trunk endurance extension, non-dominant side-bridge test, and trunk flexor (P <0.05). The results of Pearson correlation test showed that there is a significant relationship between endurance of trunk extension and lateral flexion endurance of non-dominant side and the results obtained from Berg, Tinetti, and Time Up and Go tests (P <0.05).
Conclusion: According to the results of the present study, strengthening core muscle endurance seems to be necessary to improve balance and function of the blind and also to prevent the occurrence of impaired balance injury.
