بررسي اثر ورزشكار بودن بر ساختار و سازماندهي كنترل عصبي راه رفتن با و بدون اعمال آشفتگي

مقدمه و اهداف آيا انجام تمرينات طولاني­مدت كنترل عصبي الگوي راه رفتن را تغيير مي‌دهد؟ هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسي اثر ورزشكار بودن بر ساختار و سازماندهي كنترل عصبي راه رفتن با و بدون اعمال آشفتگي بود. مواد و روش­ ها مطالعه حاضر به عنوان يك مطالعه نيمه ­تجربي اجرا شد. آزمودني‌ها شامل 12 دانشجوي فوتباليست و 12 دانشجوي غيرورزشكار دانشگاه مازندران بودند. آنها الگوي راه رفتن روي نوار گردان با چشمان باز و چشمان بسته را اجرا كردند. الكتروميوگرافي عضلات اندام تحتاني طي راه رفتن با سيستم نورآكسون ثبت شد. متغيرهاي سينرژي عضلاني شامل مجموع، دوره، اوج و ناحيه فعاليت عضلات بود كه با استفاده از روش فاكتورگيري ماتريكس غيرمنفي محاسبه شد. مقايسه داده ­ها براي ارزيابي متغيرها با آزمون تحليل واريانس دوطرفه در نرم­افزار اس.پي.اس.اس انجام شد. يافته ­ها ورزشكاران دوره فعاليت و مجموع فعاليت عضلات كمتري در راه رفتن با چشمان باز را نسبت به غيرورزشكاران نشان دادند (0/001>p). اوج فعاليت عضلات ورزشكاران در راه رفتن با چشمان باز نسبت به راه رفتن با چشمان بسته غيرورزشكاران بالاتر بود (0/003=p)، در مقابل دوره فعاليت، سطح فعاليت و مجموع فعاليت عضلات در ورزشكاران نسبت به غيرورزشكاران پايين­ تر بود (0/001>p). نتيجه­ گيري نتايج مطالعه حاضر پيشنهاد مي‌دهد كه انجام تمرينات ورزشي براي دوره طولاني مي‌تواند تعديلات سيستم عصبي-عضلاني در الگوي راه رفتن را تغيير دهد. بازيكنان فوتبال توانايي به ­كارگيري گروه‌هاي عضلاني با اوج فعاليت بيشتر عضلات را دارند. در مقابل، دوره فعاليت، ناحيه فعاليت و مجموع فعاليت عضلات در بازيكنان فوتبال نسبت به افراد غيرورزشكار كمتر است و مي‌تواند گواهي براي تصميم­گيري متفاوت سيستم عصبي-عضلاني اين گروه‌ها هنگام اجراي الگوي حركتي راه رفتن باشد.

Background and Aims: Does long-term training modify the neural control of walking pattern? The purpose of the present study was to investigate the effect of being athlete on the structure and organization of walking neural control with and without disturbance. Materials and Methods: The present study was performed as a semi-experimental study. Participants included 12 football plyer students and 12 non-athlete students at the University of Mazandaran. They performed treadmill walking pattern with open-eyes and closed-eyes conditions. Lower extremity muscles electromyography was collected using Noraxon system during walking. Muscle synergy variables, including sum, duty, peak, and area muscle activities, were calculated using Non-negative matrix factorization. The data comparisons for the assessment of the variables were performed running the two-way ANOVA test in SPSS software. Results: Athletes showed less duty and the total muscle activity compared with non-athletes during open eyes walking (p < 0.001). Peak muscle activity was higher during open eyes walking compared with closed eyes walking in athletes (p = 0.003). In contrast, duty, area, and the total muscle activity of athletes were lower than those in non-athletes (p < 0.001). Conclusion: The results of the present study suggested that doing exercise training for long-term period can change modules of neuromuscular system in walking pattern. Soccer players have the ability to employ muscle groups with higher peak muscle activity. In contrast, duty, area, and the total muscle activity are lower in soccer players compared with non-athlete individuals and can be an evidence for different decision of neuromuscular system of these groups when doing walking pattern.