بررسي چگونگي اثرگذاري خدمات و زيرساخت‌هاي شهري بر كيفيت زندگي ذهني شهروندان در رينگ اول شهر همدان

نواحي شهري مراكز اصلي رشد اقتصادي، اجتماعي و سياسي در هر كشوري هستند و خود را به‌عنوان جذاب‌ترين نقاط براي ايجاد ثروت، كار، خلاقيت و نوآوري اثبات كرده‌اند؛ اما درعين‌حال، اين نواحي با چالش‌هاي مهمي نيز در زمينه‌هاي تخريب فيزيكي و محيطي، محروميت اجتماعي، ناامني، بيكاري، كمبود مسكن، ترافيك و حاشيه‌نشيني روبرو هستند كه اين مشكلات كيفيت زندگي شهري را به‌شدت كاهش مي‌دهند. بااين‌وجود سياست‌گذاران و برنامه ريزان در سطوح بين‌المللي و ملي بر قابليت شهرها براي بهبود كيفيت زندگي انسان‌ها تأكيد دارند. اين امر سبب شده است كه مقايسه كيفيت زندگي شهري در شهرها به‌منظور بررسي عدالت شهري اهميت دوچنداني پيدا كند كه در تحقيقات گذشته كمتر به آن توجه شده است؛ بنابراين، پژوهش حاضر با روش توصيفي – تحليلي سعي بر آن داشته است كه چگونگي اثرگذاري عوامل خدماتي و زيرساختي شهري كه به‌عنوان كيفيت زندگي عيني شناخته مي­شوند بر كيفيت زندگي ذهني شهروندان را موردبررسي قرار دهد. براي رسيدن به اين هدف، شاخص­هاي مسكن، تأسيسات و تجهيزات شهري، حمل­ونقل شهري، اقتصادي، آموزش، تفريحات، سلامت و بهداشت، ايمني و امنيت به­عنوان متغيرهاي مستقل تحقيق و شاخص كيفيت زندگي ذهني (رضايتمندي) به‌عنوان متغير وابسته تحقيق در قالب مدل مفهومي تحقيق انتخاب شدند. سپس بر مبناي اين شاخص­ها پرسشنامه­اي 72 سؤالي تبيين و طراحي شد در محلات رينگ مركزي همدان توزيع شد. سپس داده­ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS 19 و روش آماري رگرسيون خطي چندگانه مورد تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه با توجه به مركزيت و هسته تجاري بودن رينگ مركزي در شهر همدان، اثرگذاري عامل اقتصاد و اشتغال بر كيفيت زندگي ذهني شهروندان به‌طور معناداري از ديگر عوامل استخراج‌شده تحقيق بيشتر و قابل‌توجه‌تر است.