تحليل ويژگي‌هاي رفتاري در فضاي هنرستان و عواملي در جهت قدرت گرفتن قرارگاه‌ها (مطالعه موردي هنرستان تهذيب)

قرارگاه‌هاي رفتاري واحدهايي از محيط هستند كه فرد در زندگي روزمره آن‌ها را تجربه مي‌كند، با آن‌ها درگير مي‌شود و متناسب با وضعيت رفتارش را تغيير مي‌دهد. در اين راستا محيط‌هاي آموزشي به‌عنوان يك قرارگاه رفتاري بزرگ داراي حوزه‌هاي عملكردي در يك قرارگاه است كه هركدام نيز پذيراي رفتارهاي متفاوتي است. پژوهش حاضر با تحليل قرارگاه‌هاي رفتاري در هنرستان تهذيب و بررسي عوامل قدرت گرفتن قرارگاه‌هاي رفتاري در هنرستان از يك‌سو به بررسي الگوهاي جاري رفتار در قرارگاه‌ها پرداخته و از سوي ديگر ويژگي‌هاي قرارگاه‌ها را موردبررسي قرار مي‌دهد كه نهايتاً با بررسي و مشاهده رفتارهاي دانش آموزان در مدارس و الگوهاي رفتاري در هر يك از حوزه‌ها راهكارهايي براي تقويت هر يك از قرارگاه‌ها بيان مي‌دارد و اين نتايج به دست مي‌آيد كه در كلاس‌ها و كارگاه‌هاي هنرستان با ايجاد مبلمان قابل‌انعطاف، اندازه مناسب كلاس، نور طبيعي، استفاده از عناصر طبيعت، اختصاص بخشي از كلاس به فضاي خلوت و غيره مي‌تواند در تقويت قرارگاه كلاس تأثيرگذار باشد. ضرورت پژوهش بررسي ويژگي‌هاي هر قرارگاه و ايجاد راهكار براي هر قرارگاه است. رويكرد پژوهش كيفي و از نوع توصيفي تحليلي است كه در بخش اول به‌صورت تحليل محتوا و در بخش ميداني مطالعات به‌صورت موردي انجام مي‌گيرد.