مقايسه اثر چهار و شش هفته تمرينات عصبي-عضلاني بر بهبود راستاي زانوي دانشجويان پسر در هنگام فرود

مقدمه و اهداف هدف از تحقيق حاضر مقايسه اثر چهار و شش هفته تمرينات عصبي‌-عضلاني بر راستاي زانوي دانشجويان پسر در هنگام فرود مي‌باشد. مواد و روش­ ها در تحقيق حاضر 36 نفر از دانشجويان پسر دوره كارشناسي دانشگاه علمي كاربردي مشهد انتخاب شدند و به طور تصادفي در سه گروه چهار هفته‌اي (شش جلسه در هفته)، شش هفته‌اي (چهار جلسه در هفته) تمرينات عصبي‌-عضلاني و كنترل قرار گرفتند. زاويه فلكشن زانو در لحظه اولين تماس پا با زمين و اوج فلكشن زانو در وضعيت‌هاي فرود با هر دو پا، پاي برتر و غيربرتر در اجراي حركت پرش-فرود با دو دوربين تصويربرداري و سپس محاسبه شد. يافته­ ها يافته­ ها نشان داد تمرينات عصبي-عضلاني در هر دو گروه چهار و شش هفته نسبت به گروه كنترل با اندازه اثر بسيار قوي در لحظه اولين تماس پا با زمين و در اوج فلكشن زانو در همه وضعيت‌هاي فرود افزايش معني­ داري داشته است. همچنين در مقايسه بين دو گروه، زاويه فلكشن زانو در گروه چهار هفته‌اي نسبت به گروه شش هفته‌اي تمرينات عصبي-‌عضلاني در لحظه اوج فلكشن زانو در همه وضعيت‌هاي فرود و در لحظه اولين تماس پا با زمين در وضعيت فرود با پاي غيربرتر نيز افزايش معني­ داري داشته است. اگرچه در لحظه اولين تماس پا با زمين در وضعيت فرود با هر دوپا و فرود با پاي برتر تفاوت معني­ داري مشاهده نشد. نتيجه­ گيري به نظر مي‌رسد تمرينات عصبي‌-عضلاني در هر دو گروه چهار و شش هفته تمرينات عصبي‌-عضلاني نسبت به گروه كنترل با اندازه اثر بسيار قوي در لحظه اولين تماس پا با زمين و در اوج فلكشن زانو در همه وضعيت‌هاي فرود افزايش معني­داري داشته است. همچنين در مقايسه بين دو گروه، زاويه فلكشن زانو در گروه چهار هفته‌اي نسبت به گروه شش هفته‌اي تمرينات عصبي‌-عضلاني در لحظه اوج فلكشن زانو در همه وضعيت‌هاي فرود و در لحظه اولين تماس پا با زمين در وضعيت فرود با پاي غيربرتر نيز افزايش معني­داري داشته است. اگرچه در لحظه اولين تماس پا با زمين در وضعيت فرود با هر دوپا و فرود با پاي برتر تفاوت معني­ داري مشاهده نشد.

Background and Aims: The purpose of the present study was to compare the effects of four and six weeks of neuromuscular exercises on male knee alignment during landing. Materials and Methods: A total of 36 male students of Applied-Science University of Mashhad were selected and divided into three groups (four weeks of neuromuscular training, six weeks of neuromuscular, and control). The kinematics of volunteers' knees were measured using the SKILL SPECTOR software in running the jump-landing motion. Results: The results revealed that neuromuscular training in both groups of four weeks and six weeks showed a significant increase in knee flexion angle in the sagittal plane in three landing situations with both legs, upper legs, and non-superior feet (P<0.05). There was also a significant difference between the two groups of four weeks and six weeks of neuromuscular training in the moment of peak knee flexion and it was quite favorable for the group of four weeks (P<0.05). Also, at the moment of landing, there was a significant difference between the two groups of four and six weeks of practice in landing conditions with non-premium foot (P<0.05). However, at the moment of landing between the two groups, no significant difference was observed in the landing status of both sides and landing with the upper leg (P>0.05). Conclusion: According to the findings, the current study showed that four weeks of neuromuscular training (24 sessions) improved the alignment of lower limb at sagittal level and increased knee bending angles in hop-landing with high effect size at the level of six weeks of training. Therefore, this program can be used as a training model for preventing injuries due to inappropriate knee orientation, especially ligamental injuries.