تزريق سولپيرايد، آنتاگونيست گيرنده D2 دوپاميني، به داخل هسته پاراونتريكولار هيپوتالاموس دريافت غذا در موش 24 ساعت محروم از غذا را كاهش مي دهد

Intra-paraventricular nucleus microinjection of D2 receptors antagonist, sulpiride, reduces food intake in 24 hours food-deprived rats

مقدمه: دوپامين درسيستم اعصاب مركزي نقش مهمي درتعديل دريافت غذا داشته وگيرنده‌هاي دوپاميني در سراسر هيپوتالاموس توزيع شده‌اند.در اين ميان رسپتور­هاي D2 دوپاميني در هسته‌ي پاراونتريكولار هيپوتالاموس (PVN) بطور چشمگيري بيان شده‌اند. با توجه به نقش احتمالي اين گيرنده‌ها در تعديل دريافت غذا از سويي و امكان بالقوه استفاده از اين گيرنده‌ها به عنوان اهداف فارماكولوژيك در معضل چاقي، هدف ازمطالعه حاضر بررسي اثر تزريق سولپيرايد، آنتاگونيستD2 ، به داخلPVN و تأثير آن در تعديل دريافت غذا مي‌باشد. روش‌ها: كانول­‌گذاري در PVN موشهاي صحرايي نژاد ويستار (250-220 گرم) توسط جراحي استرئوتكسي با مختصات DV=7, L=0/4, AP= -1/8 ميلي متر انجام شد. پس از هفت روز، سالين و سولپيرايد (0/1، 0/3، 0/75، 1/5 و 3 ميكروگرم)، آنتاگونيست گيرنده D2، به داخل PVN تزريق شدند. در زمانهاي 1 ، 2 و 3 ساعت پس از تزريق، مقدار غذاي خورده شده‌ي حيوان اندازه‌گيري شد. همچنين فعاليت حركتي حيوان متعاقب تزريق مغزي دوز 0/1 ميكروگرم از سولپيرايد با استفاده از دستگاه اتوويژن اندازه‌گيري شد. يافته­‌ها: تزريق داخل هسته اي سولپيرايد بطور وابسته به دوز و زمان باعث كاهش دريافت غذا گرديد. دوز 0/1 و 0/3 با 0/001>P ، دوز 0/75 با 0/01 >p و دوز 3 ميكروگرم با 0/05> p نسبت به گروه كنترل تفاوت معني‌دار داشتند. تزريق دوز 0/1 ميكروگرم سولپيرايد در PVN تأثير معني دار آماري بر فعاليت حركتي نداشت. نتيجه­‌گيري: تحريك گيرنده‌ هاي D2 دوپاميني داخلPVN دريافت غذا را افزايش مي‌دهد. تزريق سولپيرايد به داخل هسته‌يPVN با انسداد گيرنده هاي D2 دوپاميني موجود در اين ناحيه موجب كاهش دريافت غذا مي‌شود.

Introduction: Dopamine plays an important role in modulating food intake in the central nervous system. Dopamine receptors are distributed within the hypothalamus with significant expression of D2 receptors in hypothalamic paraventricular nucleus (PVN). D2 receptors are involved in modulation of food intake. Therefore, they might have potential as a pharmacologic target in treatment of obesity. This study was conducted to find if microinjection of the D2 receptor antagonist sulpiride, into PVN can modulate food intake. Methods: A guide cannula was stereotaxically implanted in PVN (coordinates: L:+0.4; DV:7 AP:-1.8 mm) of male Wistar rats weighing 220-250 g. Sulpiride (0.1, 0.3, 0.75, 1.5, and 3μg) or saline were injected into PVN after a 7 day recovery period. Food intake was then measured at one, two and three hours afterward. Moreover, effect of sulpiride (0.1 μg, intra-PVN) on spontaneous activity of animals was measured by Auto vision instrument. Results: Sulpiride at the doses of 0.1 μg (p < 0.001), 0.3 μg (p < 0.001), 0.75 μg (p < 0.01), and 3μg p < 0.05) significantly decreased food intake in a dose- and time-dependent manner. Sulpiride 0.1μg had no significant effect on the locomotor activity of animals. Conclusion: Activation of D2 receptors of PVN increases food intake. Intra-PVN microinjection of sulpiride decreases food intake by blocking D2 receptors in this area.