الگوي مطلوب ارتباطات ميان‌فرهنگي مستضعفان جهان از منظر قرآن كريم

باوجود تفاوت‌هاي گسترده انسان‌ها در دين، زبان، رسوم، مليت، نژاد، رنگ و...، در نگاه اول اين گونه به نظر مي‌رسد كه همگرايي ميان فرهنگ‌ها و تعامل گسترده و سازنده آن‌ها امري دشوار يا ناممكن باشد. در اين پژوهش به دنبال پاسخ به اين سؤال هستيم كه آيا تشكيل جبهه‌اي جهاني از مستضعفان مورد قبول قرآن است يا خير؟ الگوي مطلوب ارتباطات ميان‌فرهنگي مستضعفان چيست و اصول حاكم بر آن كدام است؟ بدين‌منظور تعدادي از آيات منتخب با روش داده‌بنياد تحليل شده و الگوي پارادايمي آن به دست آمد. «استكبارستيزي به مثابه فرهنگ و هويت مشترك مستضعفان جهان» به عنوان پديده اصلي قرار گرفت و علل، زمينه‌ها، شرايط مداخله‌گر، راهبردهاي كنش/كنش متقابل و پيامدهاي آن از آيات منتخب استخراج شد. طبق اين الگو، مستضعفان، مراتب، انواع و شروطي دارند و ارتباطات ميان آن‌ها، موسع اما مشكك است. به تعبير ديگر اين جبهه، فرامذهبي، فراديني و فرامسلكي است؛ اما نوع ارتباط با هر دسته از آن‌ها متفاوت است و به ميزان ايمان حقيقي افراد بستگي دارد. همچنين در اين ارتباطات، اصولي هستند كه به عنوان اصول حاكم عمل مي‌كنند كه در واقع مي‌توان همه اين اصول را ذيل اصل عدالت جاي داد. راهبردهاي كنشي مسلمانان در جبهه مستضعفان در واقع حق هر گروه را كه بايد به آن اعطا كرد، تبيين مي‌كند.