تعيين شيوع تهوع و استفراغ و عوامل مرتبط با آن هنگام سزارين الكتيو تحت بي‌حسي اسپاينال

سابقه و هدف: تهوع و استفراغ هنگام سزارين تحت بي‌حسي اسپاينال عارضه‌اي شايع است. اين مطالعه با هدف بررسي شيوع تهوع و استفراغ و عوامل مرتبط با آن هنگام سزارين الكتيو تحت بي‌حسي اسپاينال انجام شد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه توصيفي در سال‌هاي 96 و 97 در بيمارستان آيت‌الله طالقاني شهر تهران روي 200 خانم باردار كانديداي سزارين الكتيو تحت بي‌حسي اسپاينال انجام شد. براي هر فرد سن، تعداد بارداري، تعداد زايمان، تعداد سزارين قبلي، وجود تهوع و استفراغ در سزارين‌هاي قبلي، مصرف سيگار هنگام بارداري، تهوع و استفراغ سه ماه اول بارداري، سابقه سندرم پيش از قاعدگي و بيماري حركت، شاخص توده بدني، طول عمل، سطح بالاترين درماتوم بلوك شده، تعداد نبض پايه و افت فشارخون سيستول بيشتر از 20 درصد حد پايه، وقوع تهوع و شدت آن و يا استفراغ هنگام عمل و همچنين جنس نوزاد در فرم اطلاعاتي ثبت مي‌شد. داده‌ها وارد نرم‌افزار SPSS ورژن 21 شد و با آمار توصيفي و آزمون‌هاي تي‌مستقل، من ويتني، كاي دو و دقيق فيشر مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. ميزان p كمتر از 5درصد معنا‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: شيوع تهوع 58درصد و شيوع استفراغ 16درصد بود. سابقه تهوع و استفراغ در سه ماهه اول بارداري، بارداري با جنين دختر و افت فشار خون سيستول بيش از 20 درصد حد پايه، در هر دو گروه افراد مبتلا به تهوع هنگام سزارين تحت بي‌حسي اسپاينال (0.001 P)، و افراد مبتلا به استفراغ هنگام سزارين (0.001 P ) شايع‌تر از افراد بدون تهوع و استفراغ بود. همچنين شيوع بيماري حركت (0.047 P) و سابقه تهوع و استفراغ هنگام سزارين قبلي تحت بي‌حسي اسپاينال (0.004 P) در افراد مبتلا به تهوع هنگام عمل به شكل معنا‌داري با گروه‌ بدون تهوع متفاوت بود. سطح بالاترين درماتوم بلوك شده هم در دو گروه با و بدون استفراغ اختلاف معنا‌دار داشت (0.001 p ). نتيجه‌گيري: به‌نظر مي‌رسد كه تهوع و استفراغ هنگام سزارين تحت بي‌حسي اسپاينال شايع است. ممكن است بررسي برخي عوامل در تاريخچه پزشكي فرد در پيش‌بيني رخداد اين عارضه كمك كند.