استفاده از مدل مارپيچ چهارگانه (كوآدراپل هليكس) در ارزيابي پژوهش

هدف: دگرسنجي، روشي مكمل براي ارزيابي عملكرد آكادميك پژوهشي افراد، سازمان‌ها، نهادها و كشورها در رسانه‌هاي اجتماعي است. نظر به حجم بالاي داده‌هاي مربوط به تعاملات مرتبط با بروندادهاي دانش و فناوري، بديهي است كه از مدل‌هاي دقيق براي تحليل و تصميم‌سازي استفاده شود. مدل كوآدراپل هليكس (مارپيچ چهارگانه) با رويكرد سنجش، تحليل و توسعه هم‌افزايي، برون‌دادهاي پژوهشي را در تعامل با چهار فضايِ نوآوري، دانش، تفاهم و دولت (به‌عبارتي دانشگاه، صنعت، دولت، جامعه و رسانه) بررسي مي‌كند و در اين مدل به «فضاي نوآوري» توجه ويژه‌اي شده است. روش‌شناسي: پژوهش حاضر، با استفاده از دگرسنجي نشريات در رسانه‌هاي اجتماعي بر اساسِ اين مدل، تعاملات پژوهش‌هاي هشت كشور اسلامي در حال‌ توسعه (دي 8) ايران، تركيه، پاكستان، بنگلادش، اندونزي، مالزي، مصر و نيجريه را بررسي كرده است. يافته‌ها: نتايج نشان دادند پژوهش‌هاي حوزه علوم پزشكي در تمامي كشورها در شبكه‌هاي اجتماعي بسيار مورد توجه بوده‌اند؛ اما پژوهش‌هاي تركيه، ايران و پاكستان بيشتر از سايرين با اقبال مواجه شده‌اند. نتيجه‌گيري: تعامل پژوهش در چهار فضاي اين مدل در كشور ايران منحصر به علوم پزشكي و زيست‌شناسي، و در مصر (علوم پزشكي، مهندسي مواد، علوم اطلاعات، فيزيك، زيست‌شناسي، شيمي و فيزيك)، نيجريه (علوم پزشكي، روان‌شناسي، كشاورزي، علوم اطلاعات و كامپيوتر، زيست‌شناسي و شيمي) تنوع حوزه‌ها به نسبت شبكه‌ها از سايرين بيشتر بود. همچنين مندلي و توييتر از ميان شبكه‌هاي اجتماعي، در بيشتر كشورها نقش مهمي در برقراري تعاملات خصوصاً در دو فضاي نوآوري و دانش داشته‌اند.