نقش اساتيد پيشرو و آموزش پاسخگو بر توسعه دانشگاه نسل سوم به منظور ارائه مدل در دانشگاه علوم پزشكي مارندران

The Role of Leading Professors and Responsive Teaching on Development of Third Generation University and Presenting a Model in Mazandaran University of Medical Sciences

سابقه و هدف: تربيت دانش‌آموختگان توانمند، متعهد و پاسخگو به نيازهاي بيماران و نظام سلامت را مي‌توان به‌عنوان مهم‌ترين رسالت دانشگاه‌هاي علوم پزشكي كشور برشمرد. هدف كلي، بررسي تاثير اساتيد پيشرو و آموزش پاسخگو بر توسعه دانشگاه نسل سوم به منظور ارائه مدل در دانشگاه است. مواد و روش‌ها: اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش توصيفي از نوع پيمايشي بود. جامعه آماري آن را مديران و اعضاي هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي مازندران به تعداد 465 نفر تشكيل دادند كه بر اساس فرمول كوكران، تعداد 242 نفر با روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع‌آوري داده‌ها از پرسش‌نامه اساتيد پيشرو با 97 سوال، پرسش‌نامه آموزش پاسخگو با 35 سوال و پرسش‌نامه توسعه دانشگاه نسل سوم گيب (2012) با 108 سوال استفاده شد. روايي صوري و محتوايي ابزارها به تاييد متخصصان رسيد و پايايي آن‌ها نيز با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ براي پرسش‌نامه اساتيد پيشرو 0/94، آموزش پاسخگو 0/85 و توسعه دانشگاه نسل سوم 0/91 محاسبه شد. جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون معادلات ساختاري استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه نقش اساتيد پيشرو (0/0001=P) و آموزش پاسخگو (0/0001=P) بر توسعه دانشگاه نسل سوم در دانشگاه علوم پزشكي مازندران مثبت و معني‌دار مي‌باشد و اساتيد پيشرو با ضريب استاندارد (0/462) نقش بيش‌تري بر توسعه دانشگاه نسل سوم دارد. همچنين مدل ارائه شده نيز داراي برازش مناسب مي‌باشد. استنتاج: پژوهش مي‌تواند چشم‌انداز جديدي در راستاي تغيير سياست‌هاي كلي مديران دانشگاه در راستاي بازبيني برنامه‌هاي توانمندسازي اساتيد ايجاد كند.

Background and purpose: Educating capable, committed and responsive graduates to the needs of patients and the health system can be considered as the most important mission of medical universities in the country. The aim of this study was to examine the role of leading professors and responsive education on development of Third Generation University in order to present a model in Mazandaran University of Medical Sciences. Materials and methods: An applied descriptive study was performed and research population included university directors and faculty members (n=465). Based on Cochran formula, 242 people were selected by random sampling. Data were collected using two researcher made questionnaires; Leading Professors and Responsive Teaching, and the University Entrepreneurial Scorecard Gibb (2012). The validity of the instruments was confirmed and their reliability was calculated using Cronbach's alpha (0.94, 0.85 and, 0.91, respectively). Structural equation modeling was used for data analysis. Results: The roles of leading professors (P= 0.0001) and responsive teaching (P= 0.0001) on Third Generation University development were significantly positive and leading professors with a standard coefficient of 0.462 were found to have greater impact on Third Generation University development. The proposed model also demonstrated a good fit. Conclusion: This research can provide a new perspective for changing the overall policies of university administrators to review faculty empowerment programs.