سياست گذاري فرهنگي وحدت اسلامي در جمهوري اسلامي ايران

هدف: دولت جمهوري اسلامي ايران براساس اصل يازدهم قانون اساسي و مباني ديني حكومت موظّف است سياست كلّي خود را بر پايه ائتلاف و اتّحاد ملل اسلامي قرار داده و در راستاي «تحقّق وحدت سياسي، اقتصادي و فرهنگي جهان اسلام» كوشش پيگير به‌عمل آورد؛ اين مهم مستلزم انجام مطالعات سياستگذاري در ابعاد مختلف خصوصاً عرصه فرهنگي به‌عنوان مهم‌ترين مزيّت انقلاب اسلامي است. امروزه هزينه‌هاي سنگين تفرقه و نزاع در ميان مسلمانان منطقه و شرايط جهاني ضرورت توجّه به آرمان وحدت اسلامي را دوچندان كرده است. هدف مقاله ارائه الگويي براي سياستگذاري فرهنگي ج.ا.ا. به منظور ايجاد و تقويّت وحدت در ايران و جهان اسلام است. روش‌شناسي پژوهش: در بخش مفهوم شناسي توضيح داده مي‌شود كه وحدت به معناي يكسان سازي نيست و نظريه منتخب «وحدت در عين كثرت» است. مقاله در چهارچوب نظريه‌هاي سياست‌گذاري فرهنگي و ارتباطات ميان فرهنگي با روش مطالعات كتابخانه‌اي و تحليل مضمون براي ارائه الگوي سياست‌گذاري فرهنگي وحدت اسلامي در ج.ا.ا. ، ابتدا مباني و ارزش‌هايي كه آرمان وحدت اسلامي مبتني برآنها است را تبيين، سپس اهداف عيني و قابل دستيابي براي اين آرمان ترسيم و نهايتاً راهبردها و سياست‌هاي عمليّاتي در راستاي اهداف را بيان مي‌كند. يافته‌ها: يافته‌هاي مقاله ارائه سياست‌هاي عيني براي كارگزاران ج.ا.ا. در راستاي وحدت اسلامي با تأكيد بر عرصه‌هاي فرهنگي به‌ويژه حوزه رسانه و فضاي مجازي است. نتيجه‌گيري: نتايج حاصله در قالب نمودار و جدول ارائه مي‌شود. از نتايج مهم مقاله اين است كه بدون ايجاد گفتمان كثرت‌گرايي و تحمّل مخالف در ميان مسئولان و آحاد مردم ايران سخن از هم‌گرايي و وحدت در جهان اسلام شعار نافرجامي بيش نيست.