تاثير سابقه نمايندگي، حوزه انتخابيه و رشته تحصيلي در عملكرد نظارتي نمايندگان مجلس شوراي اسلامي (ادوار اول تا دهم)

هدف: بررسي عملكرد نظارتي نمايندگان مجلس شوراي اسلامي طي ادوار اول تا دهم به لحاظ كمي حكايت از آن دارد كه نمايندگان هر يك از دوره‌هاي مجلس عملكرد ويژه‌اي نسبت به دوره‌هاي ديگر داشته‌اند. با توجه به اينكه بافت اجتماعي نمايندگان مجلس شوراي اسلامي در هر دوره با تغييراتي روبه‌رو بوده است لذا پژوهش حاضر تلاش دارد به اين پرسش‌ اصلي پاسخ دهد كه بافت اجتماعي نمايندگان به‌خصوص سابقه نمايندگي، حوزه انتخابيه و رشته تحصيلي نمايندگان چه تاثيري در عملكرد نظارتي آنها داشته است؟ روش‌شناسي پژوهش: در اين مقاله از روش كمي و آمارهاي توصيفي استفاده شده است. جمع‌آوري اطلاعات نيز به شيوه‌ي كتابخانه‌اي و اسنادي است. يافته‌ها:‌ يافته‌هاي پژوهش حكايت از آن دارد كه شاخص‌هاي مورد بررسي بنا به شرايط مختلف در عملكرد نمايندگان تأثيرگذار بوده است؛ به طوري كه نمايندگان داراي سابقه نمايندگي به‌طور متوسط دو برابر نمايندگان بدون سابقه داراي عملكرد نظارتي بوده‌اند. همچنين نمايندگان تهران، مراكز استان‌ها و شهرستان‌ها هر يك متناسب با دغدغه‌هاي منطقه خود عملكرد ويژه‌اي در حوزه نظارت داشته‌اند و از نظر رشته تحصيلي نيز، نمايندگان با تحصيلات مرتبط با رشته‌هاي اقتصاد و علوم سياسي حضور پررنگي در اعمال نظارتي داشته‌اند. نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌هاي پژوهش مي‌توان چنين نتيجه گرفت كه بافت اجتماعي نمايندگان به‌طور نسبي در عملكرد نظارتي آنها تأثيرگذار است؛ لذا بايستي در انتخاب فرد اصلح به اين شاخصه‌ها توجه نمود.