تاثير محرك‌هاي ساكارز و كيتوزان بر بيان ژن كد ‌كننده آنزيم CYP79 F1 و محتوي سولفورافان در گياهچه هاي ازمك

هدف: گلوكورافانين، يك گلوكوزينولات اليفاتيك است كه در گياه ازمك (Lepidium draba)از خانواده شب بو به فراواني يافت مي شود. اين گلوكوزينولات در حضور آنزيم ميروزيناز به ايزوتيوسيانات سولفورافان تبديل مي شود كه فعاليت هاي زيستي مختلفي از قبيل خاصيت آنتي‌اكسيداني و آنتي باكتريايي و همچنين توانايي مهار رشد و تكثير سلول‌هاي سرطاني را دارد. CYP79 F1 اولين آنزيم در مسير بيوسنتز گلوكورافانين است. مواد و روش ها: در اين مطالعه، گياهچه هاي ازمك با سه تكرار مستقل و در قالب طرح كاملاً تصادفي بمدت 7 روز در حضور غلظت‌هاي مختلف ساكارز و كيتوزان (صفر، 25، 50، 100، 200 و 400 ميلي‌گرم بر ليتر) رشد كردند. پس از جمع آوري گياهچه ها، محتواي سولفورافان در اندام هوايي گياهچه ها با استفاده از دستگاه HPLC اندازه گيري شد. علاوه بر اين، ميزان بيان ژن CYP79 F1 در گياهچه هاي تيمار شده با استفاده از تكنيك Real Time PCR مورد آناليز قرار گرفت. نتايج: نتايج نشان داد كه محتوي سولفورافان در گياهچه هاي تيمار شده با ساكارز با افزايش غلظت آن در محيط به‌طور معني‌داري نسبت به نمونه شاهد افزايش‌يافته است، درحالي‌كه در گياهچه هاي تيمار شده با كيتوزان، افزايش معني‌دار محتوي سولفورافان فقط در غلظت mg/L200 مشاهده گرديد. نتايج حاصله نشان داد كه بيان ژن CYP79 F1 در گياهچه هاي تيمارشده با ساكارز در غلظت 50 ميلي گرم بر ليتر و با كيتوزان در غلظت هاي 50 و 100 ميلي گرم بر ليتر نسبت به نمونه شاهد به‌طور معني داري افزايش‌يافته است. نتيجه گيري: براساس نتايج بدست آمده در اين تحقيق، چنين نتيجه گيري مي شود كه غلظت هاي مذكور اين محرك‌ها مي توانند با اثر بر بيان ژن CYP79F1 بيوسنتز گلوكوزينولات هاي آليفاتيك را تحريك نمايند. با توجه به نقش و اهميت سولفورافان به عنوان يك متابوليت دارويي باارزش و همچنين نقش آنزيم CYP79F1 در سنتز گلوكورافانين، پيشنهاد مي شود تاثير اليسيتورهاي مذكور بر توليد سولفورافان و بيان ژن CYP79F1 در غلظت ها و زمان هاي ديگر نيز بر روي اين گياه مورد آناليز قرار گيرد.