محافظه‌كاري شرطي و شاخص‌هاي اخبار بد غيرتجمعي در مدل‌هاي تعهدي

هدف: محافظه كاري شرطي بخش جدانشدني از فرايند اقلام تعهدي عادي است كه در اين مدل ها فرموله نشده است. اين تحقيق مي كوشد مطابق با بايزالف و همكاران (2016)، از طريق كنترل رفتار نامتقارن متغيرهاي توضيحي در مدل هاي تعهدي، كه ناشي از رعايت اصل محافظه كاري شرطي بوسيله حسابداران است، از يك سو تغيير در قدرت توضيح دهندگي مدل هاي تعهدي را بسنجد و از سوي ديگر، سودمندي مدل توسعه‌يافته توسط بايزالف و باسو (2016) را در سنجش محافظه كاري شرطي بررسي نمايد. روش: مدل تعهدي آلن و همكاران (2013) مبنا قرار گرفت و داده هاي 150 شركت بورس اوراق بهادار تهران در بازه زماني 1385 تا 1396 گردآوري شد و شاخص هاي اخبار بد مرحله به مرحله به مدل اوليه اضافه گرديد. يافته ها:كنترل اثرنامتقارن جريان نقد سال جاري در مدل تعهدي اوليه در مرحله اول و سپس لحاظ كردن اثر نامتقارن جريان نقد سال قبل و سال بعد و متغير رشد فروش و تعداد كاركنان در مرحله دوم و نهايتا درنظر گرفتن اثر انباشته زيان هاي نقدي در انتخاب آنها به عنوان شاخص اخبار بد، قدرت توضيح دهندگي مدل را مرحله به مرحله افزايش داد و آزمون وونگ نشان داد كه اين افزايش معنادار است. نتيجه گيري:مدل توسعه يافته بايزالف و باسو (2016)، نسبت به مدل آلن و همكاران (2013)، داراي قدرت توضيح دهندگي بالاتر بوده و مي توان از آن براي سنجش محافظه‌كاري شرطي در ايران استفاده نمود. دانش افزايي: تحقيق حاضر، از طريق كنترل اثرات نامتقارن شاخص هاي اخبار بد غيرتجمعي بر اقلام تعهدي، كه مطابق با محافظه كاري شرطي است، بينش جديدي درباره اقلام تعهدي ارائه نموده و مدل جديدي را براي سنجش محافظه كاري شرطي و مديريت سود در ايران ارائه مي نمايد.