عنوان مقاله :
بررسي كيفيت زندگي كاري و فرسودگي شغلي و تعيين فاكتورهاي تأثير گذار بر آن در بازرسين بهداشتي استان گلستان
عنوان به زبان ديگر :
Quality of Work Life and Job Burnout and Determining Its Related Factors in Golestan Health Inspectors
پديد آورندگان :
اعتمادي نژاد، سياوش دانشگاه علوم پزشكي مازندران , سمايي، احسان دانشگاه تربيت مدرس تهران , يزداني چراتي، جمشيد دانشگاه علوم پزشكي مازندران , داودي مقدم، محمد رضا دانشگاه علوم پزشكي مازندران
كليدواژه :
كيفيت زندگي كاري , فرسودگي شغلي , بازرسين بهداشتي
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: بالا بودن ميزان بار كاري و استرس در بين بازرسين بهداشتي از يك سو و فقدان مطالعه در زمينه ارتباط بين فرسودگي شغلي و كيفيت زندگي كاري در اين گروه شغلي از سوي ديگر، انجام پژوهشها در اين گروه شغلي را بيش از پيش آشكار ميسازد.
مواد و روشها: اين مطالعه مقطعي و توصيفي- تحليلي به صورت سرشماري بر روي 245 نفر از بازرسين بهداشتي شاغل دانشگاه علوم پزشكي استان گلستان انجام شد. جمعآوري اطلاعات مورد نياز با استفاده از پرسشنامه اطلاعات جمعيتشناختي، كيفيت زندگي كاري (QWL) و فرسودگي شغلي (Maslach) صورت گرفت. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه ي 18 تجزيه و تحليل و جهت بررسي ارتباط بين ابعاد كيفيت زندگي كاري با فرسودگي شغلي و همچنين پيشبينيكنندگي فاكتورهاي اثرگذار بر فرسودگي شغلي بازرسين بهداشتي مورد مطالعه به ترتيب از آزمونهاي پيرسون و رگرسيون لجستيك (Backward: LR) استفاده شد.
يافتهها: امتياز كلي پرسشنامه QWL و پرسشنامه Maslach در بازرسين بهداشتي مورد مطالعه به ترتيب 13/42±70/40 و 20/24±42/64 به دست آمد و براساس آزمون پيرسون، تمامي ابعاد پرسشنامه كيفيت زندگي كاري با فرسودگي شغلي، همبستگي معنيدار و معكوسي داشتند (0/05>P). براساس مدل رگرسيون لجستيك، افزايش نمره كيفيت زندگي كاري، از سطح پايين به سطح متوسط، ميتواند منجر به كاهش 11 برابري بروز فرسودگي شغلي در بازرسين شود (93/69- 1/32: CI، 11/143= OR).
استنتاج: بر اساس يافتههاي اين مطالعه، ميتوان نتيجه گرفت كه يكي از برنامههاي مداخلهاي براي كاهش سندرم فرسودگي شغلي در بازرسين بهداشتي ميتواند تمركز بر بهبود فاكتورهاي مرتبط با كيفيت زندگي كاري باشد.
چكيده لاتين :
Background and purpose: Health inspectors are faced with high levels of workload and stress.
There is lack of evidence on the relationship between job burnout and the quality of working life in this
group. So, research on this issue is highly needed.
Materials and methods: This cross-sectional descriptive-analytical study was conducted on
census based population (n=245 health inspectors) in Golestan University of Medical Sciences.
Demographic information were collected and the Quality of Work Life (QWL) scale and Maslach
Burnout Inventory (MBI) were also used. Data analysis was done in SPSS V18 applying Pearson's
correlation coefficient and backward LR logistics regression to investigate the relationship between the
quality of work life and job burnout and predicting the factors affecting job burnout, respectively.
Results: Total QWL score and MBI score were 70.40±13.42 and 42.64±20.24, respectively.
According to Pearson's correlation coefficient, there were significant inverse correlations between all
dimensions of QWL and job burnout (P<0.05). According to logistics regression, increase in QWL
scores, from low to medium level, could 11 times reduce burnout (OR = 11.143, 95%CI: 1.32 - 93.69).
Conclusion: Based on current study, one of the intervention programs to reduce job burnout
syndrome in health inspectors is focusing on factors that improve their quality of work life.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران