تحليل مولفه هاي هوش سياسي درمديريت منازعات سياسي

رهبران سياسي به عنوان نماينده ي كشور ها ، گروه ها و جريان هاي سياسي نقش كليدي در حل و فصل منازعات ايفا مي كنند ، رهبران سياسي با به كارگيري قدرت و اعمال نفوذ سعي در حل و فصل منازعات و كسب موفقيت در عرصه ي سياست دارند ، اين در حالي است كه اين منابع به تنهايي براي موفقيت در عرصه ي سياست كافي نيستند چرا كه همه ي طرف هاي درگير در منازعات سياسي داراي منافعي هستند كه سعي در حفظ آن دارند . از اين رو مهارت هاي فردي رهبران همچون هوش سياسي ، نقش تعيين كننده اي در حل و فصل منازعات ايفا مي كنند . منظور از هوش سياسي توانايي شناسايي و مديريت موثر پايگاه هاي قدرت و جهت دهي آن ها براي كسب منافع سياسي است ، در واقع رهبراني كه از هوش سياسي بالاتري برخوردارند ، سياست را فرصتي براي كسب منافع مي دانند و از امكان بالقوه ي تصميم گيري بالاتري نسبت به سايرين براي كسب هم زمان چندين هدف برخوردارند ، اين افراد در عمل ، كم تر دچار تعارض منافع شخصي و جمعي و در پي آن اثرهاله اي مي شوند و در ايجاد شبكه و اتئلاف هاي سياسي رفتار اثر بخش تري از خود ارائه مي دهند. اين پژوهش مطالعه اي مروري است كه با تكيه بر رويكرد علوم شناختي و هم چنين بهره مندي از روش تحليل محتوا ، مولفه ها وكاركردهاي هوش سياسي را در تحليل منازعات سياسي بررسي كرده است ، نتايج اين پژوهش حكايت از آن دارد كه هوش سياسي با تاكيد بر مولفه هايي همچون بازي هاي اجتماعي ، شخصيت سياسي ،تسخير احساسات و پويايي هاي قدرت ، قابليت ارزيابي منازعات سياسي را به خوبي دارا مي باشد و به عنوان يك چارچوب مفهومي امكان ارزيابي سياسي را افزايش مي دهد .