اثر تغيير محرك حسي بر ادراك زمان كودكان با و بدون اختلال بيش‌فعالي/نارسايي توجه در ديرشهاي زماني مختلف

Time perception in children with and without ADHD: the effect of Sensory modality in different durations

زمينه و هدف: با توجه به شيوع اختلال بيش فعالي/نارسايي ، هدف مطالعۀ حاضرآزمودن اثر تغيير حسي در ارائه‌ي محرك بر ادراك زمان، در كودكان مبتلا و غيرمبتلا به بيش فعالي/نارسايي توجه، با استفاده از تكاليف بازتوليد زمان در ديرش هاي زماني مختلف است. مواد و روش ها : 15 كودك مبتلا به نقص توجه/بيش فعالي از مراجعان يك مطب روان‌پزشكي اطفال در مشهد و 15 كودك غيرمبتلا از دو مدرسه در مشهد، با توجه به نتايج مقياس كانرز فرم والديني و مقياس درجه بندي بيش فعالي/نارسايي توجه، انتخاب شدند و تكاليف بازتوليد زمان را در سه تغيير حسي ارائه‌ي محرك (ارائه‌ي ديداري، ارائه‌ي شنيداري و ارائه‌ي دوگانۀ ديداري-شنيداري) و در 6 ديرش زماني (36،24،18،12،6 و 48 ثانيه) كامل كردند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه اثرات اصلي گروه و ديرش زماني تكليف (كاهش دقت عملكرد با افزايش طول مدت تكليف) معني‌دار است، اما دقت عملكرد در ارايه‌هاي حسي مختلف تفاوت معني‌داري با هم نداشت. به علاوه تعامل بين گروه وديرش زماني تكليف (يعني افزايش اختلاف عملكرد بين دو گروه با افزايش ديرش زماني تكليف) تأييد شد، اما اثر تغيير حسي ارائه‌ي محرك در گروه بيش فعال از گروه عادي به طور معني‌داري بزرگتر نبود. نتيجه‌گيري: افراد مبتلا به بيش فعالي در بازتوليد فواصل زماني، از آزمودني هاي غيرمبتلا كم دقت ترهستند و با ديرش زماني بيشتر، اختلاف آن ها نيز بيشتر مي شود. هم چنين عملكرد به طور معني‌داري تحت تأثير تغيير حسي ارائه‌ي محرك قرار نگرفت و تفاوت بين دو گروه نيز در تغيير حسي معني‌دار نبود.

Aim and Background: The purpose of the current study is to examine the performance of children with and without AD/HD in time reproduction tasks involving varying durations and modalities. Methods and Materials: A group of 15 children with AD/HD from a pediatric psychiatric clinic and 15 normal children group from two schools in Mashhad were selected by using an ADHD rating scale and Conners’ parents scale. They performed time reproduction tasks in three modalities (auditory, visual, and combined auditory/visual condition) each during six durations (6, 12, 18, 24, 36, and 48 seconds). Findings: As expected, the ADHD group performed weaker in the time duration tasks. However, for varying modalities the performance of two groups weren’t meaningfully different. Furthermore, the difference in performance between two groups prolonged as temporal duration increased.Nevertheless, we observed no interaction between groups and modalities. Conclusions: For longer time durations the ADHD group performs less accurate than the other group. Still, the performance is not affected when the modality is changed.