بررسي تحليلي مفهوم و مصداق صراط مستقيم در قرآن و حديث

در عرف قرآن صراط، يك راه بيش نيست و مستقيم است؛ راه مستقيم آن است كه انحرافي و اعوجاجي يا كژي در آن نباشد بر خلاف راههاي انحرافي. صراط، شاهراهي است كه‏ بر همه‏ي«سبيل»هاي رسيدن به خدا برتري و احاطه دارد . ميان خدا و بندگان، چند سبيل و يك صراط مستقيم‏ برقرار است.تفسير‌هاي مختلفي كه مفسران در باره صراط مستقيم نقل كرده‏اند، همه در واقع به يك چيز باز مي‌گردد: همان دين و آئين الهي در جنبه‌هاي اعتقادي و عملي كه راه و رسم رساندن خلايق به سوي خدايند. اين مقاله به روش توصيفي – تحليلي و تفسيري و بررسي اقوال مختلف، مفهوم عام از صراط مستقيم را ترجيح مي‌دهد. اقوال و اشارات مختلف در روايات و تفاسير بيان مصاديق اين مفهوم عام است. در اين مقاله روايت قرآن از صراط مستقيم به تصوير كشيده شده است. ظهور اين تصوير در سوره حمد كه عصاره تمام قرآن است آشكار است. به نظر مي‌آيد اين ديدگاه با كليت آموزه‌هاي قرآن و روايات در تبيين معناي صراط مستقيم سازگارتر باشد.