تأثير آموزش شادماني بر سلامت روان كاركنان شركت پالايش نفت اصفهان

The Effect of Happiness Training on General Health of Oil Refining Company Personnel in Isfahan

هدف از اين پژوهش، تعيين ميزان تأثير آموزش شادماني بر سلامت روان و شادماني كاركنان پالايش نفت اصفهان بوده است. روش: روش پزوهشي مورد استفاده، روش نيمه تجربي با طرح پيش آزمون - پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري كاركنان رسمي شاغل پالايشگاه نفت اصفهان در سال 1387 بوده است. جهت نمونه گيري 30 نفر از كاركنان به صورت تصادفي انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. سپس گروه آزمايش در كارگاه آموزش شادماني شركت كردند و دوازده اصل شادماني فوردايس از جمله خود بودن، فعاليت، پرورش شخصيت اجتماعي، روابط اجتماعي، خوشبيني، برنامه ريزي، دوري از نگراني، خلاقيت، سطح توقعات پايين و توجه به زمان حال به آنان آموزش داده شد. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش عبارت بود از پرسشنامه 28 سوالي سلامت عمومي (General Health Questioner-28). در نهايت تمام افراد دو گروه مورد ارزيابي مجدد سلامت قرار گرفتند. براي تحليل داده ها ازتحليل كواريانس استفاده گرديد. يافته ها: نتايج نشان داد كه آموزش شادماني، سلامت عمومي كاركنان پالايش نفت اصفهان را افزايش داده است (P<0.003)، همچنين، آموزش شادماني در كاهش اضطراب و بي خوابي كاركنان تأثير داشته است (P<0.02). نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي اين تحقيق آموزش شادماني باعث افزايش سلامت روان گرديده است.

Aim and Background: The aim of this study was to examine the effectiveness of Happiness training on general health of oil refining company personnel in Isfahan. Methods and Materials: During a quasi-experimental study, thirty official personnel of Isfahan Oil Refining Company were randomly assigned to experimental (N=15) and control groups (n=15) Then, the happiness program was instructed collectively that centered on 12 fundamentals Fordyce, including be yourself, keeping busy, developing an outgoing social personality, spending more time socializing, developing positive thinking, optimistic thinking, getting better organized, stop worrying, , be productive at meaningful work, lower expectation and aspiration and being present-oriented. Research instrument was General Health Questionnaire (GHQ-28), for pre and post-test. At last, subjects were again administered as the post-test. For analyzing the data ANCOVA was used. Findings: The results of analysis of covariance indicated that the happiness training increased the mental health (P<0.003) and reduced anxiety and insomnia (P<0.02). Conclusions: The findings showed that happiness training can be used as a training program for increased the general health in oil refining company personnel.